Circulares litterae dioecesanae anno 1887 ad clerum archi-dioecesis strigoniensis a Joanne Cardinale Simor principe primate regni Hungariae et archi-episcopo dimissae
VII.
58 XXXIII. Transmittitur dein Procuratori fiscali processus et restrictus, ut munere suo ex officio fungatur; uterque Ordinario traditur qui plena Causae cognitione adepta, diem constituit in qua disceptanda et resolvenda sit, curans ut accusatus certior de lioc fiat. XXXIY. Die constituta proponitur Causa coram Vicario generali, interes- sentibus Procuratore fiscali, Defensore et Cancellario. XXXV. Post votum Procuratoris Fisci et deductiones defensionis profertur sententia, dictando dispositivam Cancellario, cum explicita mentione, in casu damnationis, canonicae sanctionis, accusato applicatae. XXXVI. Sententia indicitur praevento, qui appellationem interponere potest ad Auctoritatem Ecclesiasticam superiorem. XXXVII. Pro appellatione servantur normae statutae a Constitutione Ad militantes s. m. Bened. XIV 30 Martii 1742, aliaeque emanatae ab liac s. Congregatione Decreto 18 Decembris 1835 et Littera circulari diei 1 Augusti 1851. XXXVIII. Comparitio pro appellatione facienda est infra terminum decem dierum a notificatione sententiae; quo termino inutiliter elapso, sententia ipsa in executionis statu reperitur. XXXIX. Interposita appellatione infra decem dies, Curia absque mora remittit ad Auctoritatem ecclesiasticam superiorem, apud quam appellatio facta est, omnes actus Causae originales, id est processum, restrictum, defensiones et sententiam. XL. Auctoritas ecclesiastica superior, capta cognitione actus appellationis, intimare facit appellanti, ut infra terminum viginti dierum Defensorem constituat, qui approbari debet ab eadem superiori auctoritate. XLI. Decurso dicto termino peremptorio absque effectu, censetur appellantem nuntium misisse appellationis beneficio et haec consequenter peremta declaratur a superiori auctoritate. XLII. Quum appellatio producitur a sententia alicuius Curiae episcopalis ad Metropolitanam, Archiepiscopus pro cognitione et decisione Causae sequitur normam procedendi in hac instructione traditam. XLIII. Si contingat quod Clericus, non obstante fori privilegio, ob crimina communia subiiciatur processui et iudicio laicae potestatis, Ordinarius, hoc in casu, summariam sumit criminosi facti cognitionem, atque perpendit an ipsum, ad tradita per sacros canones, locum faciat infamiae, irregularitati aut alii ecclesiasticae sanctioni. § 1. Donec iudicium pendeat, aut accusatus detentus sit, prudens est, quod Ordinarius sese limitet ad media provisoria. § 2. Expleto tamen iudicio, et libero reddito accusato, Curia iuxta exitum informationum ceu superius assumptarum, procedit ad tramites dispositionum praesentis instructionis. XLIV. In casibus dubiis et in variis practicis difficultatibus, quae contingere possint, Ordinarii consulant hanc s. Congregat., ad vitandas contentiones et nullitates. Ex Aud. SSmi. diei 11 Junii 1880. SSmus Dnus Noster LEO div. prov. P. P. XIII audita relatione praesentis
