Circulares litterae dioecesanae anno 1884 ad clerum archi-dioecesis strigoniensis a Joanne Cardinale Simor principe primate regni Hungariae et archi-episcopo dimissae
XI.
87 disciplina eggressi sunt; quorum nemo erat, qui non optime de lioc professore sentiret, ipsumque privatim pariter et publice, quoties se offerret occasio, pleno ore laudaret *, quamvis ipsius fuerit laude digna facere potius, quam laudari. Ad altiores honorum, officiorumque gradus evectus locum et externum habitum mutavit, non animum. Mansit in dissimili vitae genere semper idem — Cooperator, Professor, Cancellariae Primatialis Director, Canonicus, Pector Seminarii, Episcopus, Vicarius et causarum Auditor Generalis — in cunctis his vitae officiis et dignitatibus aequabilis. Litteris excultus ipse litterarum culturam promovit. Plura scripsit, typis vulgata, multa post se reliquit eruditionis suae, diligentiaeque monumenta, digna quae praelo subjiciantur. Ad egentiam Ecclesiarum exiguae dotis, Sacerdotum item indigentium sublevandam, manum semper habuit apertam. Beneficentiam sua inter officia recensuit, memor antiqui providentiae generis, a Regio Psalte expressi: „Tibi derelictus est pauper, orphano tu eris adjutor.“ Fuit etiam animo liberaliter instituto, a fastu, fuco, assentatione remoto. Cum constanter firma frueretur valetudine, duobus abhinc annis morbo correptus est, ex quo convaluit, quin tamen vires corporis plene recuperare potuerit, quas paulatim deficere sensit ipse, viderunt alii. Lecto affixus vix fuit; quotidie enim plures horas extra illum transegit. Sui plene conscius Sacramenta identidem recepit, et praenuncupata die praesente medico corporis, medicoque animae, inter preces horum, aliorumque adstantium animam suam placidissime Creatori reddidit. Ultimae voluntatis tabulis omnem suam substantiam Deo, in pauperibus, Ecclesiae, in suis institutis, et catholicae scholae, in suis, qui egent, docentibus reliquit, dignus, cuius memoria in benedictione sit, et cuius ad altare, piisque nostris precibus meminerimus. Strigonii, die 30-a Aprilis, 1884. Primus labentis mensis dies supremus fuit Stephano Koperniczky, Abbati B. M. V. de Bucsány, Ins. Collég. Ecclesiae Posoniensis ad S. Martinum E. C. Canonico etc., qui post multos magnosque diuturnioris morbi cruciatus Christiana toleratos patientia, moribundorum Sacramentis munitus die illo ad aeternitatem translatus est anno aetatis 71, et Sacerdotii 45, cuius animam piae ad aram memoriae commendo. Strigonii, die 2-a Maii, 1884. Ut omnibus constet de perversissimis, quae secta massonum alias liberorum murariorum profitetur, principiis, Encyclicam in isto objecto a SSmo Dno Nostro Leone Papa XIII. sub 20-a Aprilis a. c. ad universi orbis Archi-Eppos et Eppos dimissam in linguam hungaricam transferendam atque typis vulgandam jussi. Ex hac versioné plura exemplaria ad singulum Districtum cum eo hisce sub / dimitto, ut DD. Curati illa inter cultiores praeprimis suos fideles bona modalitate gratis distribuant. Strigonii, die 30-a Aprilis, 1884. Nr. 2166. Mors Stephani Koperniczky, Abb. et Canonici Posoniensis. i Nr. 2167. Versio hunga- rica Encycli- 1 cae Pontificiae de liberis mu- 1 rariis dimittitur. i
