Circulares litterae dioecesanae anno 1884 ad clerum archi-dioecesis strigoniensis a Joanne Cardinale Simor principe primate regni Hungariae et archi-episcopo dimissae

XI.

79

exitum prioris saeculi Romam cum Pontificiis Ditionibus, et ipsi invadentes cum prius Deum exauctoraverunt, decreto suo, nobilissimum institutum, cui a propaganda Christiana fide nomen est, e medio tollere non dubitaverunt.

Congregatio, de qua sermo est, componitur a) e S. Congregatione Cardinalium et aliorum Consultorum, cuius est moderari et dirigere rem omnem SS. Missionum; b) e Collegio seu Seminario, in quo futuri Missionarii educantur, instituuntur, et formantur; c) e Typographia Polyglotta, in qua libri, Catecliismi nempe, liturgici, aliique tam pro Missionariis, quam pro convertendis ad fidem populis necessarii ac utiles imprimuntur. Accedit exquisitissima Bibliotheca, et refertissimum pretiosis thesauris musaeum.

S. Congregationem Cardinalium de propaganda fide a. 1622. erexit s. m. Gregorius XV. Papa, eo autem praecise scopo erexit, ut tam ipse possit, quam successores in Cathedra S. Petri valeant, apostolico suo ministerio fidem Christi apud Gentes, sedentes in tenebris et in umbra mortis praedicare ac propagare, apud illos vero populos, qui fidei lumen amiserunt, hoc rursus accendere et restituere. Sic enim in sua Constitutione „Inscrutabilis“ loquitur laudatus Pontifex. Quod Apostolis omnibus a Domino mandabatur, ut praedicarent Evangelium omni creaturae, principaliter Petro incumbebat, qui omnibus praestabat praerogativa principatus, et cui soli injunctum fuerat a Domino, ut pasceret oves. Quamobrem etsi a felic. record. Romanis Pontificibus, Praedecessoribus nostris, pastorali vigilantia, ope, studio et indu- * stria elaboratum fuerit, ne tam multae messi deessent operarii, et negotiatio haec sancta non negligeretur: nihilominus nos, ut magni cum vigilantia, cura, et fervore opus prosequi possimus, et in posterum successores nostri possint, nonnullorum S. R. E. Cardinalium peculiari sollicitudini negotium committendum duximus, et demandamus, volentes — — — ut missionibus omnibus, ad praedicandum et docendum Evangelium superintendant, ministros necessarios constituant, et mutent.“ Erexit autem Gregorius XV. S. Congregationem suo aere, cui accesserunt pia oblata ex universo vix non orbe catholico. Haec Congregatio ministerium Missionum catholicarum et centrale Officium apostolicae activitatis rectissime vocatur, cuius jurisdictioni, directioni et moderationi subsunt 150 Archi-Episcopatus et Episcopatus in foederatis Americae Septemtrionalis statibus, in Canada porro, Australia, Novazelandia, Anglia, Hollandia; item 124 Apostoliéi Vicariatus; 34 Apostolicae Praefecturae, et 6 Delegaturae in Europa, in Oriente, Asia centrali, Indiis, China, Africa, America, Insulis Oceani Pacifici. Spatiosissimum amplissimumque esse curae, sollicitudinis, et activitatis campum S. Congregationis de Propaganda fide e modo dictis suapte intelligitur. Congregationi huic Collegium, sive Seminarium, quod Apostolicum pro omnibus populis verissime appellatur, addidit Urbanus VIII, qui domum per praelatum Joan- nem Bapt. Vives, Hispanum origine, utriusque Signaturae referendarium hunc in finem donatam per celeberrimum Architectum Bernini magnificentissime reconstruxit, ampliavit, ornavit, Collegio de dote providendo, eique fundationes pro excolendis missionariis a germano suo fratre Antonio Cardinale Barberini factas incorporando. Non defuere benefactores munificentissimi, qui aliis in liberalitate palmam praeripuerunt, eorum nomina gratae posteritati conservata conspiciuntur in marmoreis aedificii muro impositis tabulis. Ipsi usurpatores et huius instituti spoliatores bene-