Circulares litterae dioecesanae anno 1884 ad clerum archi-dioecesis strigoniensis a Joanne Cardinale Simor principe primate regni Hungariae et archi-episcopo dimissae
XXIV.
164 „ Consulendum Sanctissimum, ut, attentis noviter deductis in Causa Canonizationis Septem Beatorum Fundatorum Ordinis Servorum Beatae Mariae Virginis, non obstante Decreto sa: me: Benedicti Papae XIV diei 8 Augusti 1744 edito, ac responso Congregationis Sacrorum Rituum patricularis diei 14 Decembris 1878, procedi valeat ad discussionem sex miraculorum, et approbationem saltem quatuor, quae ad collectivam eorumdem invocationem a Deo patrata fuerint, iuxta praescriptum eiusdem Summi Pontificis in suo Decreto generali diei 22 Aprilis 1741 pro Causis Beatorum per viam cultus immemorabilis. “ Die 26 Iunii 1884. Facta autem ea ipsa die per subscriptum Secretarium de bis Sanctissimo Domino Nostro Leoni Papae XIII fideli relatione, Sanctitas Sua praefatum Sacrae Congregationis Rescriptum ratum bábuit et confirmavit. . D. Card. Bartolinius, Praefectus. 0(0 I » igni Laurentius Salvati S. R. C. Secretaries. Strigonii, die 17-a Octobris, 1884. Nr. 5220. Decretum S. R.Cong. super identitate reliquiarum S. Jacobi Maioris ejusque discipulorum. Decretum HISPANIA RUM SEU COMPOSTELLANA. Celeberrima inter Sanctuaria, quae in toto terrarum Orbe a Christifid cli- bus maxima coluntur veneratione, sacrisque frequentantur peregrinationibus solvendi voti causa, quaeque Summorum Pontificum constitutionibus pari babentur bonore, nobilissimum praefulget Sepulcrum Sancti Iacobi Maioris Apostoli in Urbe Compo- stellana Hispaniarum, quo delatum est eius sacratissimum Corpus ab Hierosolymis postquam, Herode iubente, gladio fuit percussum. Sepulcrum huiusmodi per tot saecula innumeris divina ope illustratum prodigiis, illaesumque servatum tum in Arabum occupatione, tum in aliis temporum calamitatibus, quibus Hispaniae extitere obnoxiae, liabitum semper fuit veluti praecipuum Nationis huius praesidium. Hac de causa thesaurus iste pretiosissimus tutissima munitus fuit custodia, et saeculo decimo sexto decurrente ob Anglorum incursionem, qui, Catholica eiurata fide, Hispanicas regiones pervadentes, Compostellam adire contendebant praecipue ad illum abripiendum et disperdendum, e veteri custodia Arcliiepiscopi cura remotum, adeo secretiori reconditum est loco, ut sequioidbus saeculis ille prorsus a Christifidelibus ignoi’aretur. Hi tamen ex historia certissime noverant sacra Pignora nunquam e Maiori Basilicae Compostellanae Sacello fuisse amota, simulque ex iugi et constanti ad nos usque traditione persuasum habebant in praedicti Sacelli Abside illa adhuc servari. Cum autem hodiernus Archiepiscopus Compostellanus Eminentissimus et Reverendissimus Dominus Cardinalis Michael Payä y Rico nonnullis abhinc annis egregiam posuisset operam pro instauratione Basilicae huius, hanc nactus occasionem pium in sua mente maturavit consilium, reperiendi scilicet locum, in quo tecta manebant Sepulcra Sancti Iacobi Apostoli, et Discipulorum eius Athanasii et Theodori. Ad id assequendum dirigentibus viris peritissimis, et in ecclesiastica dignitate constitutis ab ipso selectis, omnes ab operariis investigatae sunt subtus et circum altare maius latebrae; sed labor haud prospere processit. Demum in centro Sacelli Absidis retro altare maius,
