Circulares litterae dioecesanae anno 1882 ad clerum archi-dioecesis strigoniensis a Joanne Cardinale Simor principe primate regni Hungariae et archi-episcopo dimissae

VII.

37

VIL

Nr. 1560.

DECRETUM

E S. Congregatione Rituum.

Rhemen. Confirmationis Cultus ab immemorabili tempore praestiti Urbano Papae II.

sancto ac beato nuncupato.

Saeculo XI, fervente luctuosissimo dissidio Ecclesiam inter ac Imperium, non minori fortitudine quam ceteri Pontifices, qui per id temporis Romanam obtinuerunt Sedem, enituit Urbanus II, Odo antea vocatus, e nobili familia apud Castellionem supra Matronam non procul a Rhemensi Urbe ortus. Is Brunone Magistro, celeberrimo postea Carthusiano- rum Institutore, philosophicis ac theologicis studiis operam dedit. At saeculi curas pertaesus, ac Regulam s. Benedicti professus, primum in Cluniacensi dein in Cavensi Coenobiis religiosissime conversatus est. Vestigia sequutus sancti Gregorii VII, viri opere et sermone potentis, a quo in maioribus Ecclesiae negociis adhibitus fuerat atque Episcopus Ostiensis et sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalis creatus, pari animi constantia ac fortitudine iura Ecclesiae contra laicam potestatem vindicavit. Summus Pontifex renuntiatus, sacrum Casini montem invisit, ibique sancti Patris Benedicti meritis a lapidis vitio, quo diu laboraverat^ insigni prodigio, sanatus fuit. Cavensis Monasterii Ecclesiam, et sancti Nicolai Barensem Basilicam consecravit, ibique Corpus eiusdem thaumaturgi magna cum solemnitate reposuit. In eadem etiam Barensi Basilica insigne Concilium habuit, ut Graecorum errores confutaret, doctissimis praesertim usus argumentis, quibus s. Anselmus Archiepiscopus Cantuariensis fidem Catholicam asseruit. Aliis praeterea diversis in locis convocatis Conciliis, ecclesiasticae disciplinae observantiam summo studio curavit. Sed omnium celeberrimum fuit illud Claromontanum Concilium, in quo illarum auctor fuit sacrarum expeditionum, Cruciatarum nomine, eo successu ut maxima undique hominum multitudo eius voci responderet, atque ante ipsius obitum Urbs Ierosolymitana a Mahumetana servitute liberata fuerit. Deiparam Virginem tenerrimo prosequens obsequio, eiusdem Officii parvi, et Salutationis Angelicae ad meridiem et vesperas recitationem inter fideles promovit. Tam praeclaris rebus gestis insignis atque sanctimoniae vitae conspicuus, magno honore habitus fuit non tantum dum vitam ageret, verum praesertim post eius mortem gloriosam. Plures enim continenter scriptores eum Sancti nomine cohonestarunt; in pluribus Martyrologiis una cum aliis Sanctorum nominibus et illud Urbani II invenitur, ac dies designatur pro ipsius Festo quotannis recolendo. At quod potissimum est, quum, pace inter Ecclesiam et Imperium restituta, Callistus Papa II in Patriarchio Lateranensi sancti Nicolai Myrensis insigne Sacellum erexisset, in eius absida depingi curavit Imagiues sex Romanorum Pontificum suorum Praecessorum, qui Ecclesiae iura contra Imperii invasiones propugnaverant. Has inter Imaginem Urbani II