Circulares litterae dioecesanae anno 1880 ad clerum archi-dioecesis strigoniensis a Joanne Cardinale Simor principe primate regni Hungariae et archi-episcopo dimissae
I.
CIRCULARES DIOECESANAE. I. Venerabiles Fratres et Filii in Christo Dilectissimi! S. Joannes Chrysostomus, quem et eloquentissimum et zelo salutis animarum percitum fuisse novimus, populum Antiochenum, quem pluribus annis verbo praedicationis et exemplo sanctae conversationis pavit, modum etiam docuit, quo novum annum inchoare oporteat: „Ubi annum, inquit, expletum videris, gratias age Deo, qui te ad hanc annorum circuitionem perduxit. Exstimula cor tuum, et totum vitae tuae tempus tecum reputa, tecum ad hunc modum verba facito; dies avolant et praetereunt; anni finiuntur, magnam vitae nostrae partem confecimus, quid boni a nobis factum est? Judicium Dei prae foribus est, et reliquum vitae tempus ad senectutem vergit. Haec in annorum revolutionibus revolve.“ His Sancti Patris et Ecclesiae Doctoris Vos VV. FF. et FF. verbis in renascentis anni pri mordio primum alloqui volui, persuasus, illos et bene auspicaturos, et prospere prosecuturos e<se eumdem, quem paucos ante dies ingressi sumus annum, qui praelaudatam doctrinam serio apud animum suum expenderint, et salutaria, quae in se complectitur monita, exeeuti fuerint. Prohibere profecto non possumus, ne tempus falce sua vitae nostrae dies perpetim metat : sed illud tamen efficere et possumus et debemus, ne illos velut spicas metat inanes, frumentoque vacuas, quarum videlicet paleas Is, cuius ventilabrum in manu eius, comburat igne inexstinguibili: sed tamquam spicas plenas, quarum triticum congreget in horreum suum.1) Nemo nescit, spicas tritico plenas esse dies bene a nobis exactos, bonorum plenos operum, quae velut frumentum electum spectant ad horreum coelestis Patrisfamilias, de quibus dici potest illud: „dies pleni invenientur in eis.“») Spicas vero inanes ac frumento vacuas esse dies male a nobis consumptos, bonorum operum vacuos, ac sola peccatorum palea, quae ad combustionem destinatur, refectos; de quibus certo sensu valet illud: „dies peregrinationis meae parvi et mali.“3) Hoc sensu videtur locutus Apostolus ad Galatas scribens4): „Bonum, inquit, facientes non deficiamus, tempore enim suo metemus non deficientes. Ergo dum tempus habemus, operemur bonum ad omnes.“ In quae verba S. Hieronymus sic ait: „Tempus sementis tempus est praesens, et vita, quam currimus. In hac licet nobis, quoad volumus, seminare: cum ista vita transierit, operandi tempus auferetur. “ Nostrum igitur erit omni virium contentione eo eniti, ut: „non defraudemur a die bono, et Nr. 350. De recto usu temporis et vota AEppi. ') Luc. 3, 17. — •) Pb. 72. y. 10. — *) Gen. 47, 9. — *) 6, 97-.
