Circulares litterae dioecesanae anno 1879. ad clerum archi-dioecesis strigoniensis a Joanne Cardinale Simor principe primate regni Hungariae et archi-episcopo dimissae

IX.

52 mensibus pane saturari nequeunt. Quomodo pro me, pro sacerdotibus et monialibus Europaeis emere potero triticum, et illo saturari, si Illustris I. R. Consul Austro-hun- garicus Chartumii, D. Eques Hansal pro Ardeb tritici (circa 100 in sacco) solvere coa­ctus est 144 florenorum aust. summam, dum antea quilibet frumenti Ardeb pro 10 florenis emebatur. Quid pluris? In regno Cordofanensi sub amplissimo Sacrae Caesa­reae Majestatis Apostolicae glorioso vexillo, symbolo Ecclesiae catholicae protectionis, tria Missionariorum, Sororum charitatis et Nigritarum utriusque sexus Collegia fundavi, gravissima urgemur aquae penuria, ad sitim sedandam et ad cibos conficiendos neces­sariae. Aqua illic majori emitur pretio, quam vinum et cerevisia in Imperio Austro- hungarico. Soror charitatis cum orphanis puellis pergit summo mane ad remotos puteos (nostri enim putei dissecati sunt), ut aquam numerata pecunia comparet et non raro ad meridiem usque inter multitudines exspectare debet, ut aliquas bormas, scilicet cre­tacea vascula quadrilibras subsalsae ac turbulentae aquae capientia recipere possit, sol­vendo pro singulis bormis florenum et amplius. Agri non coluntur propter extremam siccitatem et fere omnia animalia fame vel siti perierunt. De febribus, quibus nos om­nes fere semper corripimur ac aliis super rebus luctuosissimis conticesco. Ad sustentandas omnes Vicariatus totius Missiones et domus, ubi cum sacer­dotibus, monialibus et fratribus coadjutoribus Europaeis exstat etiam ingens alumnorum utriusque sexus, orphanorum, mancipiorum, aegrotorum et pauperum numerus, et ad extremas nonnullorum Christianorum et infidelium sublevandas necessitates, non solum omnes Vicariatus proventus et oblatas pecunias erogavi, sed etiam aes alienum, quo jam gravatum Vicariatum inveni, nova pecunia foenore sumpta augere coactus sum. Nunc autem extrema exterorum infortunia dissimulans, ut centralis Africae Apostolatus conservationi prospiciam, quomodo urgentes totius Vicariatus et Collegiorum sublevabo necessitates, dum ego omni pecunia et proventibus omnino careo ? Hisce acerbissimis obrutus angustiis, tantisque perculsus calamitatibus, numquam animo fractus, imo gaudens, quia Passionis Sacratissimi Cordis Jesu, qui est resurrectio et vita et redemtio, particeps sum, totamque spem meam in Domino reponens et in sanctitate et magnitudine rei nobilissimae, cui me totum cum acerrimis laborum sociis ad mortem usque devovi, quae majorem Dei gloriam et salutem totius interioris Africae omnino respi­cit, ad Christianam charitatem confugere decrevi. Quapropter effusis lacrimis a Te, Eminentissime ac Reverendissime Princeps, hu­millime flagito, ut a pietate inclytae Marianae Societatis Vindobonensis,cuiper Brixinensem doctissimum Mitterrutzer, Doctorem et Moderatorem illius Imp. et Episc. Gymnasii annua­lem relationem jam misi, vel quocunque alio modo beneficentiae stipes ad me mittere di­gneris, pro quibus gratiis Deus erit merces magna nimis. Haec gravissima famis et sitis infortunia magna lucra pro animabus redimendis attulerunt. Multos baptizavimus infantes infidelium in articulo mortis, multi, etiam nonnulli Mahumetica pravitate affecti, sese ad veram fidem converterunt. Per Monialium monasterium multas feminas (infideles concubinarie viventes cum catholicis depravatis) baptizavi et am­bobus consentientibus matrimonio christiano conjunxi, plures haeretici abjuraverunt erro­res et fidem catholicam coram me professi sunt, et in festo B. M. V. in coelum assumptae elapsi Augusti solenniter Chartumii 16 adultos infideles baptizavi, et si a praesenti famis

Next

/
Thumbnails
Contents