Circulares litterae dioecesanae anno 1878 ad clerum archi-dioecesis strigoniensis a Joanne Cardinale Simor principe primate regni Hungariae et archi-episcopo dimissae

XVII.

91

a jure determinatis casibus, jus sepeliendi parocbianos, sine discrimine omnes, tam adultos, quam parvulos non ad alios, quam Parochos pertinet *), sed ipsis etiam solis incumbit obligatio, juri correlata, ritus Exequiarum et funeris persolvendi, et „non alteri Sacerdoti, cuiuscumque gradus sit“ ut observat citatus Baruffaldus 2). Et hac obligatione stringuntur relate etiam ad parvulos; in Ordine enim sepeliendi parvulos, quem Rituale praescrib it, haec obligatio Parochis imponitur; dicitur enim ibi „cum infans, vel puer baptisatus defunctus fuerit ante usum rationis, induitur juxta aetatem,..........et Parochus superpelliceo,

et stola alba induitur et alii de Clero, si adsint...............“ Nemo negat, Parochum

in sepeliendis suis parochianis tam adultis, quam parvulis subsidiario ministerio aliorum Sacerdotum, illorum cumprimis, qui ipsis in cura animarum pastorali cooperantur, uti posse, hosque ad praestandum illud ministerium obligari ; sed inter Cooperatores, quibus id muneris committere liceret, non recensentur Clerici, tonsura et minoribus ordinibus initiati, qui adstare in funeribus et exequiis possunt, Officiantis partes agere non possunt, tanto minus docentes aut cantores laici, quorum est hymnos cum Officiante Sacerdote decan tare, iliique respondere, sed qui ritum sacrum funebrem cum praescriptis benedictionibus perficere omnino prohibentur. Habent ilii in funeribus suas partes, habent etiam suos eapropter proventus ; at vero non illi sunt, qui benedictionem ab Ecclesia praeceptam, et a fideli populo omni jure depostam defuntorum, et se- pulchrorum impertiri valeant; non enim illis, sed Sacerdotibus in Ordinatione dictum fuit: „Consecrare et sanctificare digneris Domine manus istas per istam unctionem, et nostram benedictionem. ■ Ut quaecunque benedixerint, benedicantur, et quaecunque consecraverint, consecrentur et sanctificentur : In nomine Domini Nostri Jesu Christi“. Absit, ut abusus hinc inde in sepeliendis parvulis vigentes in exemplum trahere, et ad excusandas excusationes in peccatis proferre queat secta illa, quae in nonnullis regionibus grassatur, solida- riorum ideo dicta, quia qui ei nomen dederunt, in solidum semet districtim obligaverunt, sicut in articulo mortis, ita etiam subsecuta morte omnem S. Matris Ecclesiae et hujus Ministrorum, Sacerdotum nempe cooperationem aspernari ac rejicere. Norunt praeterea omnes, sepulturam ecclesiasticam non in eo solum consistere, ut quis defunctus in loco benedicto terrae mandetur, sed ut ritibus et Exequiis sacris, ab Ecclesia in gratiam et salutem eorum, qui in communione eiusdem supremum diem obierunt, praescriptis, atque a Sacerdote peractis sepeliatur. Fidelium omnium tam adultorum, quam parvulorum, in catholica communione obeuntium cadavera curare et sepultura sacra donare res est Deo carissima. Hoc caritatis officium non modo a pastoribus animarum saepe est fideli populo inculcandum, sed etiam exemplo observantiae praescriptionum eatenus ecclesiasticarum commendandum. Omnibus autem, qui salutaribus his monitis obtemperabunt, toto corde adprecamur: „Faciat vobiscum Dominus misericordiam, sicut fecistis cum mortuis“ 3). „Eadem quippe mensura, qua mensi fueritis, remetietur vobis“. 4)

Strigonii, die 18-a Augusti, 1878.

Vigore Constitutionis a Benedicto XIV. 1. Junii 1741 editae, quae incipit .Sacramentum Poenitentiae“ Constitutionis item, quam Pius IX. 12. Octobr. 1869. publi*) C. super Cathedr. de sepult. in 6 et C. „dudum* ib- — *) ibid. — *) Ruth- 1, 8. — 4) Lue- 6. 38.

Nr. 3805.

>

Decisio super sensu peccati turpis, quod complici tatéin involvit-