Circulares litterae dioecesanae anno 1872. ad clerum archi-dioecesis strigoniensis dimissae a principe primate regni Hungariae et archi-episcopo Joanne Simor

XIII.

87 matizat catholica et apostolica Ecclesia.“ Canones igitur sub anathemate proponendo nihil novi introduxit, sed antiquissimum morem sequebatur Concilium Vaticanum. CAPUT II. DE REVELATIONE. Eadem Sancta Mater Ecclesia tenet et docet, Deum, rerum omnium principium et finem, naturali humanae rationis lumine e rebus creatis certo cognosci posse; invisibilia enim ipsius, a creatura mundi, per ea quae facta sunt, intellecta, conspiciuntur *); attamen placuisse eius sapientiae et bonitati, alia, eaque supernaturali via se ipsum ac aeterna vo­luntatis suae decreta humano generi revelare, dicente Apostolo: Multifariam, multisque modis olim Deus loquens patribus in Prophetis: novissime, diebus istis locutus est nobis in Filio 2). Huic divinae revelationi tribuendum quidem est, ut ea, quae in rebus divinis hu­manae rationi per se impervia non sunt, in praesenti quoque generis humani conditione ab omnibus expedite, firma certitudine et nullo admixto errore cognosci possint. Non hac ta­men de causa revelatio absolute necessaria dicenda est, sed quia Deus ex infinita bonitate sua ordinavit hominem ad finem supernaturalem, ad participanda scilicet bona divina, quae humanae mentis intelligentiam omnino superant; siquidem oculus non vidit, nec auris audivit, nec in cor hominis ascendit, quae praeparavit Deus iis, qui diligunt illum 3). Haec porro supernaturalis revelatio, secundum universalis Ecclesiae fidem, a San­cta Tridentina Synodo declaratam, continetur in libris scriptis et sine scripto traditionibus, quae ipsius Christi ore ab Apostolis acceptae, aut ab ipsis Apostolis Spiritu Sancto dictan­te quasi per manus traditae ad nos usque pervenerunt4). Qui quidem veteris et novi Testa­menti libri integri cum omnibus suis partibus, prout in eiusdem Concilii decreto recensen­tur, et in veteri vulgata latina editione habentur, pro sacris et canonicis suscipiendi sunt. Eos vero Ecclesia pro sacris et canonicis habet, non ideo quod sola humana industria con­cinnati, sua deinde auctoritate sint approbati; nec ideo dumtaxat, quod revelationem sine errore contineant; sed propterea quod Spiritu Sancto inspirante conscripti Deum habent auctorem, atque ut tales ipsi Ecclesiae traditi sunt. Quoniam vero, quae sancta Tridentina Synodus de interpretatione divinae Scri­pturae ad coercenda petulantia ingenia salubriter decrevit, a quibusdam hominibus prave exponuntur, Nos, idem decretum renovantes, hanc illius mentem esse declaramus, ut in re­bus fidei et morum, ad aedificationem doctrinae Christianae pertinentium, is pro vero sen­su sacrae Scripturae habendus sit, quem tenuit ac tenet Sancta Mater Ecclesia, cuius et>t iu- dicare de veto sensu et interpretatione Scripturarum sanctarum; atque ideo nemini licere contra hunc sensum, aut etiam contra unanimem consensum Patrum ipsam Scripturam sa­cram interpretari. 1) Rom. I. 20. — 2) Hebr. I. 1—2. — 3) 1. Cor. II. 9. — 4) Cone. Trid. sess. IV. Decr. do Can. Script. 2*

Next

/
Thumbnails
Contents