Circulares litterae dioecesanae anno 1872. ad clerum archi-dioecesis strigoniensis dimissae a principe primate regni Hungariae et archi-episcopo Joanne Simor

V.

34

erogare teneatur. Verumtamen multorum animi suspensione tenentur, cujusmodi ratae praedictae ratio sit habenda. Nos huic rei evidentius atque expressius providere volentes statuimus: ut qui horas omnes canonicas uno vel pluribus diebus intermiserit, omnes beneficii seu beneficiorum suorum fructus, qui illi vel illis diebus responderent, si quotidie dividerentur; qui vero Matutinum tantum, dimidiam, — qui caeteras omnes horas, aliam dimidiam, — qui harum singulas, sextam partem fructuum eiusdem diei amittat; tametsi aliquis choro addictus non recitans omnibus horis canonicis cum aliis praesens adsit, fructusque et distributiones forte aliter assignatas sola praesentia juxta statuta, consuetudinem, fundationem, vel alias sibi lucrifecisse praetendat, is etiam praeter fructuum et distributionum amissionem, item ille, qui primis sex mensibus Officium non dixerit, nisi legitimum impedimentum ipsum excusaverit, grave peccatum intelligat admisisse. Declarantes , praestimonia, praestimoniales portiones, et qualiacumque alia beneficia etiam nullum omnino servitium habentia obtinentes cum praedictis pariter contineri.“ *)

„Grave peccatum intelligat admisisse“, „qui horas omnes canonicas“ „quiharum singulas intermiserit4-', „omnes beneficii fructus“ „in fabricas ipsorum beneficiorum vel pauperum eleemosynas erogare teneatur“ „grave peccatum intelligat admisisse“ .-haec oecumeni- cum concilium, haec authenticus legis interpres, haec doctrina legislationis canonicae, haec mens, haec voluntas Ecclesiae de clericis in altioribus ordinibus, aut beneficio potitis, Officium autem non recitantibus.

Anno 1665. sept. 24-a sub numero 20. damnata fuit sententia ab Alexandro VII., qua dicitur unam horam e. g. ad Primam, negligere, esse peccatum veniale; idem altera vice anno 1666. mart. 18. damnatum fuitergo unam horam negligere peccatum est mortale!

In peccato mortali una die, uno mense, uno anno persistere, in reatu huius culpae sacra facere, sacramenta conficere, administrare,tanta sacrilegia quotidianis, in neglecto breviario mortalibus peccatis addere; quid est aliud, quam lata via ad animae perditionem properare? FF. et FF. habete fidem Dei, fidem Dei judicis et vindicis; sacerdotem Dei esse, et mortalia peccata mortalibus peccatis quovis die cumulare, est velle impoenitentem esse. Pollutus peccati labe coram facie Dei, procedit ad ecclesiam sacra facturus; sacrificium missae, in se quidem sanctissimum est, facienti illud in peccato mortali, scelus sacrilegii, mors est sempiterna: quia judicium sibi manducat et bibit. Vocatur, ut baptismum conferat, neglecto Officio divino, ad sacrilegium, ad mortem animae vocatur. Parvulo sacris undis abluto januam coeli aperuit, sibi autem clausit, — parvulum inter filios Dei cooptans vestit gratia innocentiae, seipsum filium irae facit, irruens in novum serpentis morsum. Vocatur ad confessiones sacramentales excipiendas, juste absolvens, solvit poeni- tentis vincula, animam autem suam tot sacrilegiorum vinculis ligat, quot poenitentes absolvit. Et sic tota vita non recitans Officium divinum, tota eius vita prosequens, et numero accrescens peccatum grave est, usquedum rudentibus illorum detractus fuerit ad dandum supplicium. „Ad supplicium“ dico, quia exspectari et sperari juste nequit, ut tanto tempore peccata peccatis cumulans, tamquam inveteratus dierum malorum, durus corde factus, rejectis ad millenas vices gratiis, aut accipiat, aut suscipiat maximam Dei, idest ultimam in

1) Bullar. R. ed. Luxemb. T. 2.