Circulares 1850-1864, Joannes bapt. Scitovszky de Nagykér, Archi-episcopus Strigoniensis, Regni Hungariae Primas
1859
Venerabiles Fratres et Filii Charissimi! LŰi8’X0i luctus feri maris despumantes in Italia, in ipsis etiam iuris pontificii provinciis, confusiones suas, tam ex publicis pagellis, quam ex ore etiam Sanctissimi Domini Nostri Pii Papae IN. imprimis per allocutionem in Consistorio secreto die 26-a praeteriti mensis Septembris anni curr. habitam innotuerunt Vobis, Fratres in Christo Dilectissimi! Scilicet quidam homines impii, DEI nostri gratiam transferentes in impietatem, non solum Dominatorem et Dominum nostrum JESUM Christum factis negant, sed legitimam quoque potestatem, vindicem in iram ei, qui malum agit, omni virium contentione subvertere nituntur. Imo periculum virium suarum in evertendo Romani Pontificis civili Principatu facere jam adgrediuntur, probe gnari, deleta hac dominatione, quam devotio fidelium fundavit, mansvetudo, lenitas et beneficentia Pontificum firmavit, imo, teste historia, providentia divina longo saeculorum, mille et ultra annorum decursu sustentavit, pronam fore viam ad subruendos etiam alios principatus, qui non tanta tantorum hominum religione foventur. Iniquitas semper mentita est sibi et turpitudinem suam variis coloribus tegere conatur; ita isti filii diffidentiae quoque „se catholicos esse et supremam Romani Pontificis spiritualem potestatem auctoritatemque colere ac venerari affirmant.“ Ast fallacem esse hanc declarationem opera ipsorum arguunt; non enim dubitant, ut Sanctissimus Dominus Noster amare queritur, „in ecclesiasticam quoque invadere potestatem, cum novas de nosocomiis, aliisque piis legatis, locis et Institutis leges ediderint, neque timuerunt aliquos ecclesiasticos viros vexare, eosque vel expellere, vel etiam in carcerem conjicere. „Non desinunt hujus factionis moderatores omnem artem in corrumpendis populorum moribus impendere, per libros praesertim atque ephemerides tum Bononiae, tum alibi editas, quibus fovetur quidlibet audendi licentia et Christi his in terris Vicarius iniuriis laceratur, ac religionis pietatisque exercitationes ludibrio habentur, precesque ad Immaculatam Sanctissimamque DEI Genitricem Virginem Mariam colendam, eiusque potentissimum patrocinium implorandum adhibitae irridentur. In scenicis vero spectaculis publica morum honestas, pudor, virtusque offenditur et personae DEO sacrae communi omnium contemptioni et irrisioni exponuntur!“ Sun1 verba Pontificis. Qui hujusmodi homines non esse de semine virorum illorum, per quos salus facta est in Israel, haud videt, illum profecto DEUS coecitate percussit. Quis enin: expectet libertatem ab iis, qui servi sunt corruptionis ? plus quam satis testantur Annales; mendaces hujuscemodi libertatis vindices, quamprimum rerum potiuntur, omnem potestatem ad se pertrahere et deceptis populis nihil aliud relinquere, quam duram coece obediendi, tacendi ac gemendi necessitatem; quis unquam iura et facultates suas sub istiusmodi seductorum regimine in tuto collocata vidit? nonne potius facta loquuntur, abdicato omni iustitiae sensu, primum quidem illas facultates, quibus vesana habendi cupiditas maxime inhiabat, deinde autem aliorum quorumvis bona et substantiam scelestis manibus direptas fuisse. Quanta strages et qualia pericula provenire possim ab hominibus, qui tanta religione sacratam Maiestatem blasphemant, tot seculorun usu firmatum patrimonium invadunt, solennibus pactis agnita et assecurata iura conculcant, haud difficile est intelligere. Et ideo nefandam hanc temeritatem, omni iuri ei iustitiae adversam cum Sanctissima Capitis Ecclesiae persona et patrimonio S. Petri agendi rationem, coram Deo, in facie Christi Jesu, ejusque Sanctae Ecclesiae, imo coram universo orbe, Nostro fideliumque Nostrorum nomine damnamus et reprobamus. Novimus quidem, Dilectissimi Fratres! neminem illorum, qui Principis Apostolorum Successoribus irreverentes vel plane infestos se exhibuerunt, in articulo mortis dicere potuisse: quid mihi accidit triste? Confidimus illos etiam, quorum causi et iura in persona Sanctissimi Domini Nostri contemnuntur et conculcantur, timore impendentis sibi periculi evigilaturos, et coram mundo demonstraturos esse, se non sine causa gladium portare; speramus etiam firmiter non dormitare, neque dormire, qui custodit Israel: ast simul lectione S. Evangelii docemur, motu magno facto in mari, ifi Nr. 3968. ' Preces pro Sum- . mo Pontifice indicuntur. \j
