Circulares 1850-1864, Joannes bapt. Scitovszky de Nagykér, Archi-episcopus Strigoniensis, Regni Hungariae Primas

1850

If W w \ ” / i k Nr. 33^5. ■' if '■ ■v *v'- ■ PRINCEPS JOANNES BAPTISTA SCITOVSZKY 411. Prim. Fratres et Filii iu Christo Dilectissimi! Hodie incepimus inter vestibulum et altare plorare, cum Joele clamantes: parce domine, parce populo tuo! "— qui Te deserto abiit in desideria inutilia, posuit os suum in coelum, et locutus est iniqua, imo apposuit iniquitatem super iniquitatem, et malitia ejus ascendebat semper! quoad ostendisses eidem dura , ut virga paterna castigatus saperet, qui beneficiis cumulatus viam perversitatis relinquere nolebat! — Ast Futura die dominica nobis altaris ministris inclamabit Magnus Apostolus: Ecce nunc dies salutis etiam pro Vobis Sacerdotibus! — Itaque nemini detis ullam offensionem, ut non vituperetur ministerium Vestrum! — imo potius exhibeatis Vosmetipsos sicut Dei ministros in laboribus, partes numeris Vestri pie et exacte explendo, in vigiliis 0rando ferventer et meditando, — in jejuniis corpus castigando et sensualitatem in ser­vitutem spiritus redigendo, in char i taté non ficta, sed cordiali , quae exsuperat omnem sensum, dies S. Quadragesimae inter sincerae poenitentiae suspiria exigendo ! — Dicite, amabo, Dilectissimi! eritne aliquis nostrum qui voci huic Apostolicae aures cum promtitudine non aperiret?! — teporem pietatis in loco sancto usque ad abominationem novis­simis imprimis diebus dominantem lubens non excuteret ?! — publico poenitentiae actu Deo, Ecclesiae, et fideli populo reconciliari non peroptaret? ! — Praeterierunt quidem dies tribu­lationis , quibus diffusa est iniquitas etiam in Sanctuario! dum qui iuxta altare Dei erant, abierunt retrorsum, ut e militibus Christi ductores , aut consortes fierent turbae cum gladiis et fustibus omnem potestatem convellere sitienti, ut loquerentur de loco sancto falsa et stulta, — et abiectis clericalis modestiae exterioribus signis, peripsema in Ecclesia Dei fierent! — Praeterierunt inquam dies illi tribulationis Ecclesiae, sed immanet cordibus piorum Ecclesiae filiorum in minuendam eousque erga ministros altaris venerationem et fiduciam peracerba- horum memoria, quoad nos publice dixerimus: mea culpa — mea maxima culpa! Eapropter Os meum patet ad, Vos, —* cor meum dilatatum est, Dilectisimi! ut Vos paterno cum af­fectu provocem, quo diebus his p oenitentiae in unum districtualiter collecti, inter pias preces — publicas supplicationes, in conspectu populi fidelis ad Sacramenta Poenitentiae et Eucha­ristiae accedatis. — Qua in re sequentem observabilis Ordinem; l-o VADiaconus pro devo­tione hac circulariter defiget locum et diem. 2-o Quivis districtualis presbyter ante defixam diem adminus triduana domi suae asservabit Sacra Exercitia, semet continuo, in quantum sal­tem pastorales obligationes patientur, in cella sua continebit orando — meditando — semet pro Sacra Confessionis parando; „in cubilibus Vestris compungimini44. 3-o Die praefixa summo mane properabit quivis ad destinatum locum superpelliceo et stola, ac bireto provisus inter suspi­ria et preces cum socio imprimis recitandas. 4-o Collecti omnes in aede parochiali, as- sumta veste sacra procumbent in genua, praeorante VADiacono absolvent hymnum: „Veni Sancte Spiritus et emitte Coelitus lucis tuae radium,44cum f. et Oratione 5-0 Sub pulsu Campanae praelata Cruce procedent ad Ecclesiam, recitando Psal. „Miserere,44 eundem si opus fuerit repetendo. 6-o In Ecclesia occupatis scamnis recitabunt clara voce 7. Psal. poenit. cum Litan. et precibus subnexis, Quibus finitis VADiaconus (vel ad huius requisitionem alter) considendo ante aram, latiné alloquetur fratres brevi accomodo sermo­ne, Hunc sequetur Confessio intra Ecclesiam potius ac Sacristiam delecto uno, átté­rővé Confessario (quibus pro hoc casu etiam a Casibus reservatis absolvendi datur facul­tas) facienda. Tum celebrabit VADiaconus Sacrum, et singulus communicabit. 7, Absolu­tis Divinis processionaliter revertentur ad aedem parochialem recitando: „Te Deum,44 cubile subintrantes flectent, — et VADiaconus et Orationem „Deus cuius misericordiae non est numerus44 persolvet. -— Tum indilate , ne ob esum, et non JESUm convenisse dicantur , discedent, in Via potius , — ubi ubi, — ac in loco refectionem sumturi. Bone Deus ! Quantum erit Angelorum gaudium in Coelis ! — Quantae fluent de oculis fidelium ex ubertate solatii spiritualis lachrymae! — Dum viderint medicos animae, se ipsos curare, ut felicius sanent vulnera aliorum! —Fratres charissimi! quo exactius animo humi­litatis opus hoc salutare perfeceritis, credite, eo Vos abundanluis interno animi solatio perfun­dendos, — et una plus ad abolendam de corpore nostro maculam collaturos! — Peccavimus nonne Charissimi! plus —minus omnes?! Ergo lugeamus omnes, ut voluntaria castigationemortificati Dei misericordiam mereamur, — et Matri Ecclesiae, adhuc super nobis, velut primogenitis suis amare flenti, reconciliemur! — Domine JESU! porrige dexteram mergentibus, sed salvari toto corde volentibus! ut altera hac post naufraguim tabula e procellosi huius seculi fluctibus ad por­tum salutis deducamur! Strigonii, dic Cinerum, 1850.

Next

/
Thumbnails
Contents