1832-1836 Irományok 6. • Felséges Első Ferencz Ausztriai Császár, Magyar és Cseh Ország Koronás Királyától Po'sony szabad királyi várossába 1832-ik esztendőben, karácson havának 16-ik napjára rendeltetett Magyar Ország' Gyűlésének Írásai. / Po'sony / Nyomattatott Wéber, Belnay és Landerer'nél / 1832-1836

1832 / 404. ülés

Acta Sessionis 401. — 30. Dec. 143 Országnak kiegészítő részét teszik, az is nyilván megitéltetett, hogy azon két darab földek egykori visszacsa­tolása alkalmával,nem IlorvátOrszág­­nak, hanem Somogy Vármegyének Torvénvhatósága alá fognak adatni — iniröl a’ Királyi mostani Válasz­ban említés se tétetik, továbbá Nem szolgálhat itt elháríthatatlan akadályul az is, mintha t. í. a' Varas­éi tábor nagysághoz tartozó népnek élelmére szükségképen megkívántai­val« > a1 Répási és Ketteli határok, annálfogva ezeknek visszacsatolását bizonytalan időkig függőben hagyni kellene, mivel egY az, hogy Magyar Ország megesmért igazságának tel— lyesítését, a’ szükségnek és két vég­helyi ezred magános jó létének fel­áldozni nem lehet, ’s a’ Magyar Or­szági Törvényhatóság alá jutás, sen­kit is természeti élelmétől me«r nem foszt, más pedig az, hogy Ország je­len sérelmének egyik fő ágát éppen az teszi, hogy miután az 1715: 113. 4741:. 18-dik 1790/1: 63-dik és 1792: 18-dik Törvény Czikkelyek­­ben vegyes Biztosságok rendelésével is kimondotta már a’ Törvényhozás azt, hogy a1 melly tájékok véghelyek lenni megszűntek, a’ polgári illető Törvényhatósághoz esaíoltassanak vissza, miután továbbá a’ Varasdi tá­bor nagysághoz tartozó Szent Györ­gyi és Körösi két ezredek Somogy, Verőcze, és Körös Vármegyéktől lé­vén körülkerítve, az Ország határán fekvő Véghelyi ezredek lenni meg­szűntek, azon egész darab föld is, melly a’ Varasdi tábor nagyságot te­szi, a’Törvény ellenére, polgári Tör­vényhatóság alá mind ez ideig is vissza nem adattatott. Egyéberánt Répás, et diverticulum Kettel inte­grantem Regni Hungáriáé partem con­stituere recognitum, simul autem Regnum eatenus etiam affidatum fue­rit, quod praeattactae ambae plagae ad casum subsecuturae reapplicatio­­nis ad Croatiam nunquam pertrahen­dae , verum priori, Comitatus Siime­­giensis jurisdictioni subjiciendae sint, horum in benigna 20-ae Novembris a. c. Resolutione Regia ne mentio quidem occurrat, — porro Difficultatem solvi nequeuntem parere nec id potest quasi nimirum antedictarum plagarum possessorium pro alendo confiniario Generalatus Varasdinensis populo indispensabili­­ter necessarium foret, hocque sub obtutu reapplicationem plagarum ea­­rumdem ad incertum tempus diffieri oporteret, nam praeterquam quod agnita, Jurium Regni Hungáriáé ju­stitia , privatoque duorum Regimi­num coufiniariorum commodo, im­molari nequit; sed nec exercitium ju­risdictionis hungarae quempiam ali­menta tione pt-ivet, praesens Regni gravamen recte in eo cumprimis ra­dicatur, quod posteaquam articulis 115: 1715., 18: 1741., 65: 1790/1. et 18: 1792. innuentibus ex parte le­gislationis penes mixtarum quoque Commissionum ordinationem, id pa­lam enunciatum sit, quod loca illa, quae confinia esse jam cessaverant, aut in futurum cessabunt, jurisdi­ctioni respectivorura Comitatuum de pleno subjaceant; posteaquam item Ge­­neralatui Varasdiensi subjecta bina sanctiGeorgii,etduoCrisiensiaRegimi­­naterritoriis Comitatuum Siimegiensis, Veiöczensis, et Crisiensis circumse­­pta, nec sub nomenclatione regimi­num reipsa confiniariorum amplius venire possint, totum Generalatus Va­­rasdiensis territorium in obversum le­gis, jurisdictioni politicae nec hucad­­usque subordinatum sit, in reliquo 36*

Next

/
Thumbnails
Contents