1832-1836 Irományok 4. • Felséges Első Ferencz Ausztriai Császár, Magyar és Cseh Ország Koronás Királyától Po'sony szabad királyi várossába 1832-ik esztendőben, karácson havának 16-ik napjára rendeltetett Magyar Ország' Gyűlésének Írásai. / Po'sony / Nyomattatott Wéber, Belnay és Landerer'nél / 1832-1836

1832 / 404. ülés

Acta Sessionis 401. — 30. Dec. 143 Országnak kiegészítő részét teszik, az is nvilván megitéltetett, hogy azon két darab földek egykori visszacsa­tolása alkalmával,nem HorvátOrszág­­nak, hanem Somogy Vármegyének Törvényhatósága alá fognak adatni — miről a" Királyi mostani Válasz­ban említés se tétetik, továbbá Nem szolgálhat itt elháríthatatlan akadályul az is, mintha t. í. a’ Varas­éi tábor nagysághoz tartozó népnek élelmére szükségképen megkívántat­­ván, a1 Itépási és Ketteli határok, annálfogva ezeknek visszacsatolását bizonytalan időkig függőben hagyni kellene, mivel egY az, hogy 3Iagyar Ország megesmért igazságának tel­jesítését, a’ szükségnek és két vég­helyi ezred magános jó létének fel­áldozni nem lehet, ’s a’ Magyar Or­szági Törvényhatóság alá jutás, sen­kit is természeti élelmétől meji nem foszt, más pedig az, hogy Ország je­len sérelmének egyik fő ágát éppen az teszi, hogy miután az i?io: 113. 1741:. 18-dik 1790/1: 63-dik és 1792: 18-dik Törvény Czikkelyek­­ben vegyes Biztosságok rendelésével is kimondotta már a1 Törvényhozás azt, hogy a’ melly tájékok véghelyek lenni megszűntek, a’ polgári illető Törvényhatósághoz csatoltassanak vissza, miután továbbá a’ Varasdi tá­bor nagysághoz tartozó Szent Györ­gyi és Körösi két ezredek Somogy, Verőcze, és Körös Vármegyéktől lé­vén körülkerítve, az Ország határán fekvő Véghelyi ezredek lenni meg­szűntek, azon egész darab föld is, melly a’ Varasdi tábor nagyságot te­szi, a’ Törvény ellenére, polgári Tör­vényhatóság alá mind ez ideig is vissza nem adattatott. Egyéberánt Répás, et diverticulum Kettel inte­grantem Regni Hungáriáé partem con­stituere recognitum, simul autem Regnum eatenus etiam affidatum fue­rit, cjuod praeattactae ambae plagae ad casum subsecuturae reapplicatio­­nis ad Croatiam nunquam pertrahen­dae , verum priori, Comitatus Siime­­giensis jurisdictioni subjiciendae sint, horum in benigna 20-ae Novembris a. c. Resolutione Regia ne mentio quidem occurrat, — porro Difficultatem solvi nequeuntem parere nec id potest quasi nimirum antedictarum plagarum possessorium pro alendo confiniario Generalatus Varasdinensis populo indispensabili­­ter necessarium foret, hocque sub obtutu reapplicalionem plagarum ea­­rumdem ad incertum tempus difFeri oporteret, nam praeterquam quod agnita, Jurium Regni Hungáriáé ju­stitia , privatoque duorum Regimi­num confiniariorum commodo, im­molari nequit; sed nec exercitium ju­risdictionis hungarae quempiam ali­menta tione pfivet, praesens Regni gravamen recte in eo cumprimis ra­dicatur, quod posteaquam articulis 115: 1715., 18: 1741., 65: 1790/1. et 18: 1792. innuentibus ex parte le­gislationis penes mixtarum quoque Commissionum ordinationem, id pa­lam enunciatum sit, quod loca illa, quae confinia esse jam cessaverant, aut in futurum cessabunt, jurisdi­ctioni respectivorum Comitatuum de pleno subjaceant; posteaquam item Ge­­neralatui Varasdiensi subjecta bina sanctiGeorgii,etduoCrisiensiaRegimi­­naterritoriis Comitatuum Siimegiensis, Veröczensis, et Crisiensis circumse­­pta, nec sub nomenclatione regimi­num reipsa confiniariorum amplius venire possint, totum Generalatus Va­­rasdiensis territorium in obversum le­gis, jurisdictioni politicae nec hucad­­usque subordinatum sit, in reliquo 36*

Next

/
Thumbnails
Contents