1825-1827 Jegyzőkönyvek 1. • Felséges Első Ferentz Austriai Császár, Magyar, és Cseh Ország Koronás Királyától Po'sony Szabad Királyi Városában, 1825-dik Esztendőben, Szent-Mihály Havának 11-dik napjára rendeltetett Magyar Ország Gyűlésének Jegyző könyve / Po'sonyban / Belnay örököseinek betűivel / 1825-1827

1926 / 55. ülés

b27SESSIO Q ü I N Q U A G E S I M A Q U I N T A. való Levelezésekre ne zve szükséges a’ Helytartó Tanáts eránt is ahoz mer­­seklett engedelmességgel lenni, es sem­mi esetre azon idő határt, melly 1811- dikben már az Ország által szükséges­nek ítéltetett, meg nem tagadni taná­­tsolták, minthogy nemiévén akkor si­kere azon Országos javallatnak, a’ Ma­gyarul nem tudó Tisztviselők elő nem láthatván ennek utóbb még is végre hajtását, hogy magokat az oltátol fog­va a’ Magyar Nyelvben nem tökélle­­tesétették, hibásoknak nem találtathat­nak. Mindazonáltal még is a’ Státu­soknak Többsége reá nem birattatha­­tot.t arra, hogy a’ Helytartó Tanátsnak idő határ engedtessen, azt erősítvén, hogy azon Tisztviselőknek a’ Helytartó Tanátsnál, kik Magyarul nem tudnak, nem lehet hibául nem tulajdonítani, hogy 1811-dik Esztendőtől fogva, lát­ván a’ Nemzetnek törekedését, még az előbbi 1792-dik és 1805-dik Esztendők­ről is, a’ Magyar Nyelvet még sem ta­nulták, azért ezen egyes Személlyek­­nek tekintetére nézve, kik úgy is, nem sokan lehetnek, a’ köz-jónak és haszon­nak előmozdítását hátráltatni nem le­het, sőtt méltán megsértődését érez hetné a’ Helytartó Tanáts abban, ha a’ Magyar Nyelv végett, ezen Fő Hazai kormány-Széknek is idő határ szabat­­tatna,. hogy továbbá azon Törvényha­tóságoknak , mellyeknek 6 Esztendői idő van engedve, az is nagy ösztön lé­szen, hová; hamarább a’Magyar Nyelv­ben magokat lökélletesíLteni, ha ezen igazgató Széktől Magyar Nyelven vecn­­dik a’ Rendeléseket, hanem hogy az O Felségének küldendő Felírásokat Deák Nyelven vigye, abba közönségessen megállapodtak, ’s annál fogva az Ize­­netbe azon szavak után: reliqua sua Acta officiosa, közbe iktattatott; prae­ter Repraesentationes, ad Suam Maje­­fiatem Sacratissimam dirigendas. Nem külömbcn risdictionibus illis, quibus Terminus praeclusi praestitutus est, fovendas Correspondentias, sumine esse neces­sarium, concessumque in Comitiis an­ni 1811/12 Terminum 1 lac etiam vice denegari vel ideo haud posse, quod, quum proposita eotum media, in le­gem haud transiverint, patriae lingvae minus gnaris Consilii Individuis, me­dia haec aliquando in effectum fore deducenda, praevidere nequeuntibus, etiamsi studio ejusdem lingvae mi­nus incubuissent, id tamen iis ad in­star culposi neglectus imputari neque­at. — At complurimi Ablegatorum adductis his rationum momentis nihil moti, ad concedendum Terminum ac­cedere, pon o quoque recusabant, ob­vertentes: Patriae lingvae ignara Indi­vidua Consilii, nisum propagandae lingvae hujus, jam inde ab Annis 1792 1805 et 1811 observare, proinde et studio lingvae hujus operam navare potuisse, quod quum intermiserint, id illis merito imputari: — quorum nu­merus, quum alioquin, ut supponere par est, exiguus sit, horum respectum publicae utilitatis promotionem morari eo minus posse, ex quo metui possit praestituendum praeclusi Terminum, vel ipsi eminenti huic Dicasterio ingra­tum fore, accedente motivo etiam illo, quod Jurisdictionibus sexennii Termi­no provisis, ad sui in patrio idiomate perfectionem, id non exiguum additu­rum sit stimulum, si a dirigente Di­casterio hungarica acceperint Intimata. In eo inierim, ut submittendae Suae Majestati Repraesentationes Latio con­cinnentur idiomate, unanimi omnium sensu conventum est; quapropter post verba: reliqua sua Acta Officiosa, ad­ditum: praeter Repraesentationes ad Suam Majestatem Sacratissimam di­rigendas, Ita et 157* \

Next

/
Thumbnails
Contents