1825-1827 Irományok 3. • Acta Comitiorum Regni Hungariae a Serenissimo ac Potentissimo Imperatore, Hungariae, et Bohemiae Rege Francisco Primo in Liberam, Regiam Civitatem Posoniensem in diem 11. Septembris Anni 1825. indictorum. / Posonii / Typis S. Ludovici Weber / 1825-1827
1827 / 224. ülés
1 Acta sessionis CCXXIV. ' rjof Quod Articulum VI. ,'attinet, tria sunt, quorum niouiucationem Excelsi Proceres desiderant, et quidem : primum, ut explicatio Restantiarum per extradiaetalem Contributionis exactionem ortarum, e contextu emaneat; alterum, ut ubi Suae Majestatis annutus memoratur, vocula: „etiam“ exmittatur; tertium demum, quod Status Regni ab effectu Imputationis recedant, substituatur illud: „quod gravibus momentis per Suam Majestatem adductis moti ab Imputatione recesserint.“ Modificationem primam ideo non possunt Status et Ordines amplecti, quia Rubrum debet cohaerere Nigro quam exactissime, neque conferret a^ debitam Legis claritatem, si contextus, in quo rei meritum adaequate deductum esse oportet, minus complecteretur, quam quod in Rubro fuisset designatum; imo recte hic, ubi Restantiae legalis Impositae a novioribus peculiari §-pho contra distingvuntur, objectorum diversitas necessarium reddit, ut ad evitaudas in applicatione Rubri successivas dubietates, utraque Restantiarum species debite circumscribatur. Voculam: „etiam“ hoc loco, ubi Suae Majestatis annutus inducitur, juxta stylum hactenus usitatum, convenienter insertam esse, complures tam antiquae, quam recentiores Leges, et signanter Articuli 5. et 64. IŐ38. 88. 1047.35. 1655. 81. 1659. Ő2, et 67. l081. 59. I79O/I. i2. et 19. 1792. abunde probant, spectata vero Legislativae potestatis communione, amplius adhuc patet, vocem hanc indispensabiliter requiri, prout eniin in Objectis ad Comitialem Tractatum spectantibus, idem Regni Statuum Postulato, et Suae Majestatis annutu perfici, Legisque materiam suppeditare solet; ita vicissim in Gravamine praesenti, quod salvis Legibus fundamentalibus continuari nec poterat, annutum Suae Majestatis irrestricte memorasse, non redoleret aliud, quam Articulo mediante id reco noscere , quod abolitio quaestionatarum Restantiarum ad Diaetalem Tractatum pertinuerit, quodve illae citra Suae Majestatis annutum ultro depurandae fuissent. — Ad quam Juribus Regni summe praejudiciosam inductionem evitandam, haec clausula vel simpliciter exmittenda, vel una cum vocula „etiam“ retinenda censetur. In merito denique Imputationis semet ingravatim reflectent Excelsi Proceres, actum fuisse tam de Regni Jure, quam et de hujus effectu, quem videlicet Imputatio numerica constituebat. — Dum Status et Ordines ab effectu recesserant, Jus eisdem semper adhuc salvum remansit, quod utrumque roganda Lege debet explicari, — utramque autem Ideam sola vox: „Imputatio“ non definit. — Illud vero quod Status et Ordines gravibus in rem adductis momentis ad recedendum sint permoti, eo minus posset per Legem declarari, quum enunciatio talis illud subinferat consectarium , quod effectus Juris hujus a praeexistentia et gravitate motivorum in obversum ejus adducendorum, necessario dependeat, — cui principio Status et Ordines salva Regni Constitutione adstipulari nequeunt. — His itaque perpensis Status et Ordines contextui Articuli VI. per se proposito ulterius quoque inhaerent. )( 2 CCCXXIII. #
