Opinio Excelsae Regnicolaris Deputationis per Artic.[ulum] 8-vum 1827. ordinatae, super objectis Ecclesiasticis et Fundationalibus. / Posonii / in Typhographia Ludovici Landerer de Füskút / 1830
cujus servitio Bcncficiatus obiit, addicta, reliquae duae tertiae Cassae Dioecesanae adtribuantur, et iu quantum pecuniae idg«mus ad sublevandas misere dotatas, aut Datrono destitutas Ecclesias non statini converti deberent, in Capitale sub cura Ordinariatus, elocentur, Dioecesanum Fundum aucturae; e* quo Fundo necessitatibus dictarum Ecclesiarum Parochialium pro ratione necessitatis succursus praestari debeat. Benignae hae Resolutiones Regiae, velut totidem paternae suae Majestatis Sacratissimae, de Ecclesiis, tenuius dotatis, aut Patrono desti. tutis, sollicitudinis testes, ea per universum Clerum Hungáriáé promplitudine acceptae fuere, ut intra breve tempus, in quavis Dioecesi notabilis Cassa ad intentum scopum, una etiam ad sublevandos exinde Cooperatores, et Curatos egentiores, aegrotantes, vel damnificatos, conflata sit, spesque affulgeat, ut cum tempore illa, in dies magis locupletata, largiora etiam possint Parochis, in casu necessitatis tribui subsidia. Ouapropter praedictas benignas Ordina, tiones, ad salutarem, qui hio intenditur scopum, perquam proficuas, porro omni contentione conservandas censet Deputatio. Ad s-um: Ouod multi e Curatoribus animarum per primam domus instructionem, necessariorum utpote utensilium, supellectiliumque comparationem pro futuris etiam temporibus in eam conjecti fuerint rerum suarum perplexitatem, ut e pauperie, egestateque vix emergere amplius potuerint, res est compluribus exemplis comprobata. Ad hoc antevertendum, vix quid oportunius constitui posse censet haec Deputatio, quam ut penes singulas Parochias circa Fundum instructum, cui per benignum Decretum ddo 19-ae Augusti 1803. Nro. Aul, 8075. Locumtenentiali 20,966. editum jam initium factum est, successive augendum, congrua disponantur. Itaque medio condendi, cum consensu Curatorum Statuti Dioecesani, providendum foret, ut Parochi, in casum mutationis, vel decessus, sementem, (meliorationis item fundorum, et impensorum laborum pretium (salva in reliquo obveniente sibi e pendentibus fructibus pro rata temporis quotta) successori, gratuito relinquere teneantur. Insuper singuli, cum aditu Parochiae, per Dioecesanam Jurisdictionem provocandi forent, ut ad Symbolam, fine augendi Fundi instructi in aere parato, vel frugibus juxta propriam liberam designationem speciei, et quantitatis, e remansa post obitum Substantia sua desumendam sese deobligent; dispositionibus ad conservationem horum Fundorum necessariis, providentiae concernentium Ordinariorum relictis. Hoc pacto itidem complurium Parochorum indigentiis haud modice consultum iri arbitratur haec Deputatio Regnicolaris. Ad 4-um Ouod in Parochiarum dotatione Domini terrestres, quemadmodum ipsorum permultum interest, ut Subditos habeant religionis, morumque praeceptis debite imbutos, ita potiorem inde ab origino Monarchiae Hungaricae päftem habuerint per Lege9 patrias, signanter Decret. S. Stephani Lib. II. Cap. 34. aliaque antiquitatis monumenta, . extra omne dubium positum est. Ouamvis itaque circa Curatos, quibus Sessio Colonicalis ex Systemate competit, Deputatio Ecclesiastica Anni 1791* supra ad quaestionem 9-am sensa sua manifestaverit, praesentis quoque Deputationis menti apprime conformia, tamen opinione ejusdem Deputationis hujus, nunc quoque per Suam Majestatem Sacratissimam provocanda forent Dominia terrcstralia, ut illis etiam, qui ex emensa Congrua aegre seni, t sustentant Curatis pia libcralitate, conformiter illustribus antenatorum exempli* succur rere velint. ^ Ad 5-um Oualiter Parochiani ad meliorem Curati sui subsistentiam, eorum agrorum, vel pratorum cultivatione, qui iis per Dominos terrostres exscindendi sperantur, notabili aggravio disponi possint; qualiter item Parochis quoad praestationes lecticales, Scdccimam consuli queat ? Deputatio haec uberius ad quaestionem Q-am suam mentem apo I f f W k 1 ö