Conclusa seu Resultata Excelsae Regnicolaris Deputationis in Contributionali - Commissariaticis terminatae Pestini Anno 1793 / Posonii / Typis Ludovici Landerer de Füskút / [1826]

II. Provocatum sub A. Generalis tributi pro dotatione Cassae militaris destinati, in Jurisdictiones repartitions, ejusdemque tandem in communitates, et individua contribuentium per ipsas Jurisdictiones subrepartitionis.

5 beront, ut naturalis rerum cursus est, certo abscondituri essent, hi magnam ta­lenti sui partem, quae alias Publico alia via non exiguum foenus latura erat,— dumque novis semper industriosorum alae gravarentur ponderibus, vires eas, ut ad eam, quam alias attigissent, altitudinem se elevent, procul dubio defice­rent; sed et sua natura taederet quemlibet industriae, quae quolibet gressu onera cumularet, eo quidem magis, quod dividente tributi aucto, eadem pro­per'one, qua industriosorum onera ordinaria crescerent, desidunt minue­rentur. §. io. Adaequata proinde proportione inveniri nequeunte in reparlilione tributi maxime aequitati accedens, proportio quaerenda est, idque praeprimis, prae oclilis habendum , ut prima ccnslansque sit regula: ne quisquam adeo grave­tur, ut Jure dicere queats caro se emere protectionem Reipublicae, cujus mem­brum est. Caro emitur protectio Reipubiicae, si onus illud3 quod antequam societatibus in vastiora corpora excrescentibus, signatique aeris usu in cambium rerum } actionumque introdiXcto, quibusdam civitatis membris impositum esset, per singulos in specie supportabatur% redemtione ejus levius erat. . Quod, ut proportioni proximiores simus, reliquum'[est, id ultra viam ordinariae repartitionis generalis diaetalis etiam per localium oneruirqcircum­­stautias accomodafam supportationem; alia ejus generis commoda, quae valen­­tiores cives absque eo , quin repartilio procedat in Hempublicam conierunt. — Per extremam illam virium intensionem, qua in extraordinariis casibus ad aver­tendum societati imminens periculum, vel ipsa jam ad annuos redditus propor­tione posthabita , quilibet civium, ex ipsa societatis natura, et institutione fatui­tatum suarum pereunle Itepublica, alioquin periturarum, jacturam eliain lubens ferre tenetur, assequendum videretur. §. 11. Generalis enim et. unica justa causa tributi sub quacunque demum for­ma, et qualicunque Jure percipiatur, est summa necessitatis, seu naturalis, seu factitiae, cunctorum illorum civium, qui se servitiis civitatis voverunt, aut vovis­se censentur, consequenter onus illud, quod cum prima Civitatum institutione singulos proportionate manebat, supportandum habent. Hinc tributum nihil aliud est, quam pars producti operum nationis, condignae sustentationi eorum, qui pro interna, et externa securitate, adeoque salute Civitatis vigilant, .de­stinata. §• 12. v In illa proinde Civitate, quae eam tuendae publicae felicitatis iniit ratio­nem , qua sustentatio horum minus adhuc civibus oneris rausat, quam quod cum prima Civitatum institutione quilibet ex natura societatis ferre tenebatur, in­duld um est, singulis lucrum, nulli detrimenti quidpiam accedere. §• 13.1 Lucrum, si cuilibet accedat, et si quantitas ejus non essef, plene aequa­lis, eo minus per id justitia laeditur, quod differentia haec (secundum §§.6. 7. 0. 9.) in ipsa naturae varietate fundetur, hinc omnis ille dolor, qui in uno, aut Provocatum jub A, 2 alio ■ . .

Next

/
Thumbnails
Contents