Naponként-való jegyzései az 1802dik esztendőben felséges második Ferentz római tsászár Magyar, és Tseh ország koronás királya által Posony szabad királyi várossában pünkösd havának [május] 2-dik napjára rendeltt, s ugyan ott azon esztendőben mind szent (Buda, 1802)

1802 / 31. ülés

SIS vés jugales, Vacca, közben - tétettek e’ következendő fzavak: fcetet aut Ma- fres, in feparatavero Rubrica, mindjárt azután azon fzavak utánjuvenci & juven­esce , közben-tétettek ezek: in ciijlinttis Rubricis tam duos, quam & tres, to­vább azon fzavak után pecorum exmit- tetur közben tétetett ezen foglalat: „ futuris vero Comitiis deridendum re- „ linquitur, an tres annos nondum com- „ plentes juvenci & juvene®, ac hi- „ nuli pro Clavi Repartitionis aiTiimi „ debeant; in Rubrica vero Obferva- „ tionum in fingulo loco lucrum quo- „ que Vaccarum mulgibilium & f®ta- „ rum eruatur & confignabitur. “ Továbbá jelentvén Melczer Láfz- 16 Itélő-Mefter, hogy a’ 22-dik Tzik- kelyben a# ii és 12 Pontokat a’ M. Fő- Rendek ki-hagyatni kívánnák,’sebben a’ SS. és Rendek meg-egygyezvén és egyébb éfzre vételei a* Fö- Rendek­nek ez erant nem lévén, ezek eránt teendő tudósítás végett az elébbeni Követek a’ Fó-Rendek Táblájához ál­tal-küldettek. Ezek után M. Perfonális Ur je­lentette: hogy a’ M. Fó-Rendek az Orfzág fullyainak 15. pontjait meg-vis- gálván azok eránt efett, ’s írásba tett éfzre vételeket fogja olvasatni; a’ mint- is Tahy Itélő-Mefter azonnal jelentet­te : hogy az i-só Gravamen eránt megegyez­nek a’ Fó-Rendek. A* a-dik eránt alkalmatosabbnak ítél­ték a’ Fo-Rendek azon fzavak helvett jure Hungarico tenni jure Regis Hun­arice. Ugyan ott azon fzót a Polonis i-hagyatni kívánták , *s a’ végén ezen ezen Tzikkelvnek azon fzavak he­lyett: readnectenda japplicant kíván­ták tétetni: eodem Regis Hungária jure pojßderi, lege declarandum Juppli- cant és ezek eránt a’ SS. és Rendek meg-is egyeztek a’ Fó-Rendek véle­kedésében; hanem a’ Fó- Rendek a* Harmintzadnak el-törlése eránt tett jegyzését a’ SS és Rendeknek ki-ha­gyatni kívánván , mind azon okbúi: hogy Gallitia és Magyar Orfzág között- való régi határok nem tudatnának, mind pedig mivel azon Hannintzad úgy­is tsekélységet tenne; de a* SS. és Rendek azt adván elől: hogy ha bizo • nyes régi határak nem tudatnak-is, de hujusque in Conformitate in §-0 19-0 poft verba: Boves jugales, Vacca: in­fert® funt fequentes voces: fata aut Matres in feparata vero Rubrica: illico poft verba: jjuvenci & jjmenccr, inter jeria funt fequentia: in difiinttis Rubri­cis tam duos, quamet tres poft voces dein : pecorum exmittetur: interpofita fuit h®c Ciaufula : “ „futuris vero Co- „ mitiis decidendum relinquitur an trei „ annos nondum complentes Juvenci „ & Juvene® , ac Hinnuli pro clavi „ repartitionis aflummi debeant ? in „ Rubrica vero obfervationum in fin- „ gulo Loco Lucrum quoque vacca- „ rum mulgibilium & i®tarum eruatur „ & confignabitur. “ Eo dein per Protonotarium La- dislaum Melczer infinuato, quod in §-0 22-0 puncta 11-um & 12-um exmitten- da eile cenfuerint Exc. Proceres, & ad hoc Statibus quoque &: Ordinibus accedentibus nulla in reliquo per Exc. Proceres pofira reflexione, fine pr®- miflbrum infmuationis prior Deputati® ad Exc. Proceres transmhfa fuit. Poft h®c Illuftriflinnis Perlonalis propofuit Gravaminum Regni 15. Pun- ria per Exc. Proceres jam difculla efle, eatenusque interventas, ac in feriptum redarias reflexiones perlegendas fore ; in fequelam cujus Protonotarius Tahy illico infmuavit, quod intuitu Punóli i-i Gravaminis nullam habeant Ex. cel. Proceres confiderationem , fed Ad 2-um loco vocum jjure Hun­garico aptius efle judicabant Exc. Pro­ceres fubftitui verba: £fureRegis Hun­gária & recte ibi vocem a Polonis ex- mitti debere j in fine vero hujus §-phi loco vocum: „readnerienda fupplicanr,, cuperent poni: „eodem RegioHunga- „ ri® jure poflideri lege declarandum ,, fupplicant, “ refperiu quorum SS. etiam & Ordines opinioni Exc. Proce­rum acceflerunt; circa abolitionem in­terim Tricefim® fariam SS. &: Ordinum pr®tenfionem, Exc. Proceres exmit- tendam efle cenfuerunt tum ex eo, quod antiqui inter Gallitiam & Hungáriám fiti limites ignoti eflent, tum vero, quod Tricefim® h® exiguum impor­tent : in obverfum cujus SS. & Ordi­nes id propofuerunt, quod tametfi cer­ti Limites antiqui ignorentur, id at­tamen verum fit, quod Gallitia antiqui­tus

Next

/
Thumbnails
Contents