Szekessy Vilmos (szerk.): A Magyar Természettudományi Múzeum évkönyve 58. (Budapest 1966)

Erdős, J.: Nonnulae Eulophidae novae Hungaricae (Hymenoptera, Chalcidoidea)

His praemissis correctiones sequentes in catalogo hungarico Eulophidarum sunt faciendae. Genera Ceranisus WALK, et Thripoctenus CRAWF., identica sunt et species T. kutteri EERR. eadem, ac Ceranisus pacuvius WALK, et Derostenus clavicornis THOMS., T. brui VTJIL. vero identica est cum specie Ceranisus menés WALK. Itaque ambae spe­cies in „Additamenta" recensae, uti species generis Euderomphale GRLT., delendae sunt. In genere Euderomphale GRLT. unica species europaea descripta est E. cerris ERD. Huic accedunt nonnullae novae species, quae ita distinguuntur : 1 (2) Nervus postrnarginalis evolutus, radiali fere aequilongus chelidonii sp. n. 2 (1) Postrnarginalis nullus. 3 (4) Radialis longus, dimidium fere marginalis aequans eerris ERD. 4 (3) Radialis brevior, trientem, vel quadrantem marginalis efficiens. 5 (6) Maior (ultra 1 mm), articulus 2. funiculi fere longior, quam latus, abdomen ob­scururn; alae fumatae ? fuscipennis GRLT. 6 (5) Minor (infra 1 mm), articulus 2. funiculi clare transversalis, abdomen flavum, marginibus segmentorum vix observabiliter obscurioribus, alis perfecte hyalinis callunae sp. n. Euderomphale cerris ERD. Euderomphale cerris ERDŐS, 1961., p. 482—483. çf-, Euderomphale cerris GRAHAM, 1963., p. 274. çf­2. — Color corporis optime concordat cum colore maris, scapo antennarum (Eig. 8: D) lineari, triente apicali pallido, clava parum elongata, apice lenissime fu­mato ; speciei characteristicus est color apicis tibiarum stramineus. Alae radio (Eig. 8 : C) longiore, dimidio longitudinis marginális vix breviore. — Longitudo corporis 0. 80-0.93 mm. Data collectionis : Kerecsend 1 çf, qui est typus originaliter designatus, 10. Iulii 1959. de fronde Quercus roboris L. (ERDŐS), Hajdúböszörmény 1 ÇJ quae est allotypus, 1. Iulii 1958. de fronde Quercus robur L. (ERDŐS), Bátorliget 2 Ç Ç 23—25. Iunii 1959. de frondibus Ulmus glabra MILL, et Tilia tomentosa MNCH., quae in querceto mix to cresce­bant, (ERDŐS), Szigetszentmiklós 1 9 12- Septembris 1911. (BÍRÓ), Budapest (Sashegy) 1 çf 25. Augusti 1917. (BÍRÓ), Montes Pilis (Nagy csikó vár) 1 9 24- Augusti 1962., qui sunt paratypi in Museo Hist.-Nat. Hung, et in collectione mea conservati. Figura 8. — A: Pnigalio agraulesWAUi. °. nervatura proalae, B: var. alnicola nov. 5 nervatura proalae. — Euderomphale cerris ERD. $ C: nervatura proalae, D: antenna. — E. chelidonii sp. n. E: J nervatura proalae, F: 2 , G: çf antenna. — Halochariessa sarmatica sp. n. H: antenna, Is nervatura proalae

Next

/
Thumbnails
Contents