Szekessy Vilmos (szerk.): A Magyar Természettudományi Múzeum évkönyve 58. (Budapest 1966)

Erdős, J.: Nonnulae Eulophidae novae Hungaricae (Hymenoptera, Chalcidoidea)

exemplar çf in Kelebia 8. lunii 1961. collectum tesseraque distinctum, qui cum type et paratypis in collectione mea est conservatus. Haec species nova affinis est spéciéi E. charondas WALK., a qua distinguitur praesertim pubescentia sat densa capitis et thoracis, deinde articulis funiculi antennarum brevioribus. Peteenus pulcher ERD. Peteenus pulcher ERDŐS, 1961., p. 471—472. ÇCJ. — Similis feminae, extensius viridis: scutello et axillis semper viridibus, triente apicali abdominis fusco. Antennae (Fig. 4: B) atiam valde similes feminae, excepto scapo notabiliter dilatato. — Longitudo corporis 1.11—1.24 mm. Summatim exstant 6 exemplaria: Budapest (Sashegy) 1 9 25. Iunii 1917., quae est typus designatus, 2 çf çf 6. Augusti 1927., quorum unus est allotypus tessera distinctus, 1 çf 18. Augusti 1927., Szigetszintmiklós 1 9 25. Ldü 1912., Vácduka (Csöröghegy) 1 9 3. Septembris 1925., quae sunt paratypi, cuneti a BÍRÓ collecti et in Museo Hist.-Nat. Hung, conservati. Subfamilia Eulophinae Sympiesis sericeicornis NEES Eulophus sericeicornis NEES, 1834., p. 168—169. çf 9 (rêvera çf). Sympiesis sericeicornis BOUCEK 1959., p. 126—128. çf 9 • Auctor huius speciei in errorem ductus marem uti feminam descripsit, quod patet in explicatione structurae antennarum ; „flagellum sexarticulatum, articulis tribus anterioribus eylindricis, diametro brevioribus, tribus posterioribus elongato-cylindricis, sexto angustato ; his cunctis sericeis fuscis, subtus laete rufo-micantibus." Vidi nonnullos mares, quorum antennae a forma typica valde aberrant. In hoc consentio cum auetore bohemico, uti rem in opere suo supra citato explicat. Consentaneum tarnen puto, ut hae formae extraordinariae etiam denominatione distingucntur modo sequenti: a) ab. angularis: 3 artieuli basales funiculi (Fig. 4: C) superne unilateraliter in angulum acutum producti. Unicum exemplar legi in Tompa 13. Iulii 1950. de fronde Quercus robur L. b) ab. ramulescens

: 3 artieuli basales ramulis longioribus (Fig. 4: D), quam latitudo artieuli sequentis. Educavit Szőcs e Lithocolletes ulmifoliella HB. in folis Betula pendula BOTH mense Martio 1950. in Sopronbánfalva. Typi utriusque aberrationis in collectione mea sunt custoditi. Sympiesis grahami sp. n. Sympiesis sericeicornis ERDŐS (nec NEES), 1956., p. II. Sympiesis forma A, GRAHAM, 1963., p. 188—189. 9- — Corpus aeneo-viride, saepe aureo- vel coeruleo-tinctum apice abdominis parum obscuriore; antennae scapo corpori concolore, flagello fusco; alae hyalinae, nervis testaceis ; pedes obscurius virides, genubus luteis, pro- et mesotibiis testaceis, interne fusco-lineatis, metatibiis fuscis, dimidio basali pallidiore, prope basin flavo, medio versus apicem sensim fuscato, tarsis flavis, singulis ultimis nigris. Oculi griseoferruginei, ocelli corallini. Caput thorace vix latius, antice conspectum orbiculare, genis dirnidium diametri longitudinális oculorum aequantibus, antennis paullo supra lineam ocularem insertis, scrobibus sat profundis. politis, ceterum facie et fronte obsolete coriaceis, oculis mag-