Boros István (szerk.): A Magyar Természettudományi Múzeum évkönyve 8. (Budapest 1957)

Andreánszky, G. ; Novák, É.: Neue und interessante tertiäre Pflanzenarten aus Ungarn III.

ist aber vortrefflich erhalten und es ist möglich von ihm eine detaillierte Beschrei­bung zu geben. Folium auguste ellipticum, vel auguste ovoideo-ellipücum, apicem versus sensim, basin versus parum brevius attenuatum, margine integrum. Lamina ca. 8 cm longa, 4 cm lata, parum infra medium latissima. Nervus principalis validus, rectus, nervatio lateralis parum asymmetrica. Nervi laterales cum nervum principa­lem in uno latere fere angulum rectum in latere altero angulum ca. 75—80 0 forman­tes. Nervi laterales primi ordinis inaequales, crassiores in numero utrinque ca 12 adsunt, inaequidistames, marginem versus bifurcati, rami cum ramis nervi vicini arcum distinctissimum, a margine ca. 3 mm distantem formantes. Nervi laterales tenuiores usque ad ipsum arcum producti et cum eo anastomosantes. Nervatio ter­tiaria laminam in lacunas polygonas minimas dividens. In stratis olig. inf. in monte Kiseged, ad oppidum Eger. Holotypus in collec­tione Musei Agriensis de Stephano Dobó nominati sub No. NE 1176. Dieses fossile Blatt weist eine Nervatur auf, die für mehrere Ficus-Artm kennzeichnend ist. Die Einreihung in diese Gattung scheint gerechtfertigt zu sein. Es handelt sich um eine tropische Art. Ausser F. adhatodaefolia Schott ist auch F. filippinensis Miq. (F. decaisnei Steud.) in Betracht zu ziehn. Callicoma egedensis n. sp. (an = C. pannonica Ung.?) (Taf. II. 3). Folium (breviter?) petiolatum, lineari-lanceolatum, basi cuneatum, apice acuminatum, 9,3 cm longum, 2 cm latum, margine acutissime simpliciter serratum, dentibus breviter cuspidatis, valde prosrsum spectantibus, 1,5—2 mm altis, 3—8 mm inter se distantibus. Nervus principalis validus, rectus, nervi secundarii in numero utrinque 17—17, in angulo ca. 45° exeuntes t craspedodromi, in dentibus terminantes. In straüs olig. inf. in mome Kiseged ad oppidum Eger. Holotypus in collec­tione Inst. Bot. Syst. Univ. Budapest, sub No 5181. Das Blatt entspricht in Grösse und Form der rezenten C. serratifolia Andrz. aus Ostaustralien und damit auch der fossilen C. pannonica Ung. Nur sind die Sägezähne sehr nach vorne gerichtet und nicht, wie bei der reztnten Art und bei C. pannonica Ung., abstehend. Dass wir die Art von C. pannonica Ung. trennen, geschieht auch darum, nachdem C. pannonica Ung. aus dem Miozän, unsere Fossilie dagegen aus dem unteren Oligozän stammt. Ceratopetalum articulatum n. sp. (Taf. II. 4.) Folium petiolatum, petiolo 2,8 cm longo, 1,5 mm crasso, ad insertionem cum lamina articulato. Lamina ca. 9,5 cm longa, 3 cm lata, oblongo-lanceolata, basi cuneata, margine grosse et remote serrata, dentibus inaequalibus, 1—2 mm altis, obtusissimis. Nervus prinicipalis validus, parum arcuatus, nervi secundarii sub­tilissimi, creberrimi, valde inaequales, inter se subparalleli, in angulo ca. 65° orti, partim in dentibus terminantes, partim anastomosantes. In stratis olig. inf. in monte Kiseged ad oppidum Eger. Holotypus in collec­tione Inst. Bot. Syst. Univ. Budapest, sub No. 10954. Die Spitze des Blattes fehlt, sonst ist der ganze Stiel vorhanden. Sofort fällt es in die Augen, dass der Blattstiel am Grunde der Blattspreite gegliedert ist, das auf ein ursprünglich zusammengesetztes und durch die Phylogenie

Next

/
Thumbnails
Contents