Boros István (szerk.): A Magyar Természettudományi Múzeum évkönyve 8. (Budapest 1957)

Erdős, J.: Miscellanea chalcididologica Hungarica

Pseudencyrtus dubius sp. n. 2. — Obscure aeneus, facie parum violacea, abdomine obscruriore ; antennis pedibusque cum tarsis fuscis, genubus vix pallidioribus; oculis ocellisque obscure cinereis; alis hyalinis, nervis fusco-testaceis, infra marginalem maculatis. Caput facie sublaevi, orbiculata, genis diametro longitudinali oculorum fere aequilongis, antennis valde infra lineam ocuiarem, supra clypeum insertis ; vertex (Fig. 14/) sublaevis, brevis, postice itnmarginatus. Antennae (Fig. 14 g) filiformes, articulis funiculi parum longioribus ac latis, clava elongata, magna. Thorax latitudine sua quadrante longior, valde obsolete coriaceus, convexus pronoto brevissimo, mesonoti scuto et scutello fere aequilongis, hoc parum longiore, quam basi lato, propodeo brevissimo. Alae marginali fere punctiformi, radio sub angulo acuto egrediente, recto, quam marginalis duplo longiore. Pedes sat tenues, calcare intermedio pallide testaceo , quam metatarsus parum breviore, tarsis intermediis leniter tantum dilatatis. Abdomen elongato-triquetrum, laeve, basi thoraci aeque latum, duplo longius quam basi latum, terebra subexserta. Longitudo corporis 1,63—1,7 mm. differt antennis (Fig. 14ft) 9-articulatis, sat longe pilosis, alis subfuscis, nervo marginali parum longiore, tibiis tarsisque fusco-testaceis. Hac de causa cum dubio statuo ad feminam superius caracterizatam. Longitudo corporis 1,63 mm. Habeo 2 22 ex Svecia de collectione Janssoni ortas, dein legi 1 2 in Foktő die 14. Maii 1943. et 1 $ in montibus Mátra, Bagolyirtás die 18. Iulii 1953. in pascuis. — Typus est 2 ex Svecia orta, cetera exemplaria sunt paratypi, cuncti in collectione mea couservantur. Species haec vicina est Pseiidencyrto fuscipes Dalm., quae discedit a P. dubio vertice (Fig. 14rf) fere cubico antennisque (Fig. I4e) subclavatis. Microterys lunatus Dal in. ab. ruf us nov. Differt a Stirpe scuto mesonoti scutelloque non metallicis, sed obscure rufescentibus. Data collectionis : Budapest, Kerepesi temető 1 2 die 6. Augusti 1916. (Biró); Vác 1 2 die 15. Augusti 1923. (Biró); Gyöngyös 1 2 die 31. Iulii 1947. de fronde Tilim platvphyllos Sc. (Erdős); montes Magas Tátra, Felsőhági 1 2 Iulio 1913. (Horváth) ; Alpes Radnenses, Ünőkő 12 (Kiss); Biharfüred 1 2 1907. (Biró); Sopron 1 2 die 31. Iulii 1952. de Picea excetsa Lk. (E r d ő s). — Typus est exemplar in Gyöngyös collectum, cetera paratypi, typus in collectione mea, paratypi in Museo Hist. Nat. Hung. Budapestini et in collectione mea conservantur. Trichomasthus niveicrus sp. n. 2 (Fig. 16). — Obscurissime violaceus, scuto mesonoti pulchre indicano, oculis nigris, ocellis castaneis, antennis fuscis, apice scapi pedicellique, necnon articulis 5—6 funiculi niveis, clava nigra ; alae hyalinae, nervis testaceis ; pedes nigri, genubus, apice tibiarum tarsisque propedum flavis, tibiis tarsisque intermediis niveis, annulo basali apiceque lato metatibiarum tarsisque posti24 Természettudományi Múzeum Évkönyve