Boros István (szerk.): A Magyar Természettudományi Múzeum évkönyve 8. (Budapest 1957)
Erdős, J.: Miscellanea chalcididologica Hungarica
Haec species nova proxima accedit speciei. A. ruficaadus Ferr., a qua distinguitur terebra nigra, parum longiore, deinde colore alarum, praesertim vitta hyalina discoidali potime definita, cum haec in A. ruficaudo Ferr. obsoleta et leniter fumata sit. Eupelmus linearis Först. 8 cScS 33 22 Förster, A.: Zweite Centurie neuer Hymenopteren. Verh. nat. Ver. Preuss. Rheinl., Bonn, XVII., i860., p. 119. 2. Cum hanc speciem insignem et minime frequentem in exemplaribus plurimis deprehendissem, mares simul cum feminis captos describere possum: 3 — Aeneo-viridis, sat obscurus, cupreo-nitens, oculis ferrugineo-griseis, ocellis pallide corallinis, abdomine in medio castaneo-pellucido, quod caracteristicum censetur; antennae nigrae, scapo basi et subtus flavo; alae subhyalinae, nervis testaceis; pedibus melleis, coxis anterioribus posticisque viridibus, genubus posticis, annuloque basali protibiarum leniter infuscatis, protarsis apice fuscis. Caput subtiliter coriaceum, scrobe polita; antennis (Fig. 8/) sat longe pilosis. Thorax duplo longior quam latus, suturis parapsidum debilibus, sericeo-coriaceus, propodeo polito, medio vix conspicue carinato. Alae basi parcissime pilosae, speculo maximo calvo, proportione nervorum M : R : P = 3 : 1 : 2. — Abdomen thorace parum brevius et angustius, obovatum, medio immersum, sublaeve, apice parce pilosum. — Longitudo corporis 1,7—2,2 mm. Data collectionis : Kerecsend 1 2 die 9. Iulii 1954. (Erdős); Berhida 1 $ 5 22 diebus 27—30. Iulii 1952., 3 22 diebus 8—9. Iulii 1953. de Agropyro inter medio Host. •(Erdős); Tompa, Zsiroskúti erdő 2 22 diebus 8—15. Iulii 1949. de graminibus, 1 S die 5. Iunii 1950., 2 10 22 diebus 23. Iunii —25. Iulii 1950. de Agropyro inter medio Host., 4 22 die 8. Iulii 1952. (Erdős); Kelebia, Darvas erdő 2 22 diebus 7—27. Iunii 1950., 1 $ die 26. Iunii 1956. de graminibus (Erdős); Szeged, Ásotthalmi erdő 422 •die 15. Iulii 1952. de graminibus (Erdős); Budapest, Hűvösvölgy 1 3 die 22. Április 1914. (Biró); montes Börzsöny, Kjsinóc 1 $ die 17. Augusti 1956. de graminibus (Erdő s); montes Mátra, Kisbükk 1 S die 24. Iunii 1947., Bagolyirtás 1 3 die 21. Iulii 1953. (Erdő s). Adest 1 2 in Spalato (Dalmatia) die 21. Iulii 1914. a Horváth collecta. — Allotypi marum in Museo Hist. Nat. Hung. Budapestini et in collectione mea conservantur. Eupelmus insignis Först. 15 22. Förster, A.: Zweite Centurie neuer Hymenopteren. Verh. nat. Ver. Preuss. Rheinl., Bonn, XVII., I860., p. 113. á\ 2 (Fig. 13). — Aureo-viridis, aliquantulum cyaneo-micans, facie violascente, abdomine obscuriore, terebra nigra, antennis nigris, scapo viridi-micante ; alae leniter fuliginosae, nervis sordide testaceis ; pedes mellei, coxis femoribusque viridibus, basi tibiarum infuscata. Caput thoraxque subtiliter punctulata, sat dense pubescentia. Alae fere totae pilosae, linea calva absente. Oculi breviter sed dense setosi. Abdomen leniter nitens, lateribus et apice sat dense pubescentibus, terebra crassa, subexserta. Longitudo corporis 2,1—3,3 mm.