Boros István (szerk.): A Magyar Természettudományi Múzeum évkönyve 6. (Budapest 1955)

Erdős, J.: Studia Chalcididologica hungarica

<J. (Fig. 6). — A 2 differt : genis maioribus, oculis subrotundatis, antennis 4-ramosis, scapo albido, summo apice fusco, pedicello fusco, flagello sordide luteo, ramis parum obscurioribus, vertice breviore ocellisque in triangulum magis obtusum dispositis, mesotibiis et metafemoribus interdum sordidis et abdomine parvo. Longitudo 1,19—1,40 mm. Cotypi in collectione mea. — Legi in montibus Mátra (Mátraszentistván, cca 800 m) 1 $ 1 Q 27. VII. 1953. de frondibus Salicis capreae L. simul cum magna copia Treçhnitis Thoms. et Tyndarichi melanacis Daim.; in montibus Bükk (Csurgó, cca 900 m) 1 $ 26. VII. 1954. de fronde Salicis capreae L., (Feketesárvölgy, cca 850 m) 1 <J 27. VII. 1954. item de fronde Salicis capreae L. Haec species nova excellit metatibiis abrupte obscuris. A typo generis : P. vespertina Merc, discrepat praeter characterem memoratum : 2 articulis 1—2 funiculi testaceis, calcare mesotibiarum ratione metatarsi multo longiore, 22 insuper ramis lateralibus multo longioribus : P. vespertina Merc, ramus 1-us 0,340, 4-us 0,255, P. montana m. ramus 1-us 0,587, 4-us 0,437 mm). Parablastothrix metatibialis sp. n. 2. — Haec species valde similis est praecedenti, at certe differt characteribus sequentibus : color corporis pure viridis, holosericeus, parum nitens ; ocelli postici (Fig. 5 d) ab orbitis diametro suo, a margine postico duplo diametri sui distantes ; genae omnino absentes ; antennae (Fig. 5 e) supra lineam ocularem insertae ; thorax magis elongatus proportione lat. : long. = 3:5, minus convexus, scutello parum depresso, hoc densius quam scutum mesonoti punctulato ; scutum mesonoti punetis maioribus fortius iniquum, pilis albidis magis evidentibus ; propodeum lateribus non tuberculatis ; pedes cum coxis anticis pure albidi, coxae posticae cum metatibiis obscure virides ; abdomen thorace fere duplo brevius, aeque longum ac latum, orbiculatum. Longitudo 1,37 mm. Typus in collectione mea. — Legi unicam 2 in montibus Budensibus (Farkasvölgy—Széchenyihegy, cca 200—400 m) 7. VIL 1949. Ex arnica familiaritate dr-is J a n s s o n (Örebro, Suecia) possideo 2 speciei Litomastix angularis Thoms. cum typo confrontatam. Opinione mea haec species transferenda est in genus Parablastothrix Mere, licet genae eius valde longae sint. Discrimine hoc, necnon thorace convexo, nitido, pedibusque uniformiter stramineis (coxis posticis viridibus) faciliter secernitur a specie mea nova. Fam. Pteromalidae Picroscytus bicolor sp. n. 2. — Caput et thorax obscure coeruleo-viridia, abdomen melleum, sola terebra nigra. Oculi et ocelli rubiginosi, antennae sordide testaceae, scapo pallido, pedicello obscuriore. Squamulae ochraceae, alae leniter fumatae, nervis pallide fuscis. Pedes saturate mellei, coxis corpori concoloribus, singulis tarsis ultimis infuscatis. Totum corpus, praesertim thorax, sat longe argenteo-pilosum. Caput transversum, thorace latius, densissime punctulatum, facie transversa, ovali, vix impressa, antennis (Fig. 7 b) infra medium faciei, in linea oculari insertis ; oculi exstantes, pilosi ; genae diametrum longitudinale oculorum aequantes ; vertex (Fig. 7 a) brevissimus, latus, postice immarginatus.