Pongrácz Sándor (szerk.): A Magyar Természettudományi Múzeum évkönyve 31. (Budapest 1938)

Kőfaragó-Gyelnik, V.: Revisio typorum ab auctoribus variis descriptorum III.

lobis adventivis deficientibus, superne conspersa viridis vel (versus centrum) fuscescenti-viridis, subrugosus, glaber, subopacus, soredio­sus, sorediis maculiformibus, granuloso-pulverulentis, flavescentibus, ca. 1—1'5 mm magnis, subtus fuscus, rhizinosus, Sterilis. Medulla alba, C —, K -J- citrina dein rubescens, KC + rubescens. Liehen sectionis Xanthoparmeliae VAIN. — Similis omnino Parmeliae so­redianti NYL. f. ulcerosae (A. ZAHLBR.) GYEL. Nomenklatur. Parmelia soredians NYL. f. farinosa (VAIN.) GYEL­NIK n. comb. Syn. Parmelia farinosa VAIN. 1. c; Parmelia ulcerosa A. ZAHLBR. in Annal. Mycol. XXIX. 1931. p. 84; GYEL. in. Annal. Mus. Nat. Hung. XXIX. 1935. pars bot. p. 50; Parmelia soredians f. ulcerosa GYEL. 1. c. p. 51. 164. Parmelia flavidoglauca VAIN. Etud. Lieh. Brésil. I. 1890. p. 65. Der Typus liegt im herb. Vain. (No. 2761). Der Originalwortlaut der Etikette des zugesandten Fragmentes lautet: „1301. Parm. fla­vidoglauca VAIN. Lieh. Brasiliens, exsicc. Minas Gereës, Carassa, 1885. E. VAINIO. 2761. in. LIerb. VAINIO." Thallus typice foliaceus, esorediosus, exisidiosus, lobatus, lobis subrotundatis, 1'5 —3 mm latis, sat ramosis, contiguis vel nonnun­quam subimbricatis, lobis adventivis deficientibus, superne luteolo­stramineus, subopacus, versus periphaeriam nitidiusculus, sat levis, versus centrum minus transversim rimosus, epruinosus, subtus rhi­zinosus, pallidescens, in zona marginali angusta (ca. 1—2 mm lata) olivaeeoviridis. Apothecia numerosa, superficialia, sessilia, parme­lioidea, usque ad 2'5 mm magna, marginibus thallinis thallo conco­loribus, sat crassis, integris vel suberenatis, discis rufescenti-badiis, levibus, epruinosis, planiusculis vel coneaviusculis. Medulla lutea, C -j- aurantiaco-rubescens, KC + aurantiaco-rubescens, K + lutes­cens. Liehen sectionis Xanthoparmeliae VAIN. — Die Farbe der Un­terseite scheint bei dieser Art ziemlich schwankend zu sein. Unter gewissen, ökologischen Umständen kann die Unterseite fast ganz dunkelbraun sein. Nomenclatura. Est synonyma Parmeliae leucochlorae TUCK. 165. Parmelia Gerlachei A. ZAHLBR. Cat. Lieh. Univ. VI. 1930. p. 137. Siehe unter Parmelia antaretica VAIN. (NO. 153 dieser Abhand­lung). 166. Parmelia himalayensis NYL. in Flora 1885. p. 605. Der Typus liegt im herb. Nyl. (No. 35729). Der Originalwort­laut der Etikette lautet: „35729. CaCl +. Parmelia Himalayensis

Next

/
Thumbnails
Contents