Pongrácz Sándor (szerk.): A Magyar Természettudományi Múzeum évkönyve 31. (Budapest 1938)

Kőfaragó-Gyelnik, V.: Revisio typorum ab auctoribus variis descriptorum III.

ARN. differt protothallo conspicuo, thallo alio, sporis crassioribus et brevioribus, uniseptatis (non 3—7 septatis), siliceicola (non calcareicola vel dolomiticola), etc. — A Placynthio tremniaco (MASS.) JATTA differt thallo alio, sporis crassioribus et siliceicola (non calcareicola). Nomenclatura. Est bona autonoma species. Placynthium tantaleuni (Biatora corallinoides var. tantalea HEPP. 1. c.) HUE in Bull. Soc. Linn. Norm. ser. 5. IX. 1906. p. 153; A ZAHLBR. Cat. Lieh. Univ. III. 1925. p. 236 (nbi syn.). 136. Endocarpon vagans NYL. Expos. Synopt. Pyrenocarp. 1858p. 13. Der Typus liegt im herb. Nyl. (No. 1730). Der Originalwortlaut der Etikette lautet: „End. vagans NYL. Herb. NYLANDER. Post, mortem NYLANDRI insertum. N. 1730. Chimborazo." Thallus foliaceus, esorediosus, exisidiosus, laciniatus, laciniis corniculatis et convolutis, dichotomis, 1—2 mm latis, superne conspersa viridis, levis, glaber, epruinosus, subtus fuscus usque ad nigrescentem, sparse rhizinosus, rhizinis brevibus tenuibus, fuscis vel nigrescentibus. Sterilis. Medulla partim rosea partim rubra, C —, KC -|- rosea, K -f- citrina dein rubescens. — Similis Parmeliae vaganti f. eleganti MERESKOVSKY, Lichenes Rossiae exsiccati No. 58 (mus. Wien) sed medulla non alba, sed partim rosea partim rubra. Nomenklatur. Eine gute selbständige Art: Parmelia vagans (Endocarpon vagans NYL. 1. c.) NYL. in Flora 1869. p. 293. Parmelia vagans GYEL. (Addit. ad cogn. Parmel. VII in manuscr.) et Auctorum (non NYL.) muß einen anderen Namen erhalten, da die Exemplare weißes Mark zeigen. Es wird also heißen: Parmelia desertorum (Parmelia molliuscula f. desertorum ELENK. in Acta Horti Petropolit. XIX. 1901. p. 21.) GYELNIK n. comb.; Syn. Parmelia vagans GYEL. et Auct. (non NYL. in 1. c.) f. neodesertorum GYELNIK nom. nov. Syn. Parmelia molliuscula f. desertorum ELENK. 1. C. — Nomenklatorische Stammform. f. neovagans GYELNIK nom. nov. Syn. Parmelia vagans GYEL., Auctorum et NYL. (excipere descr. orig.). f. elegáns (Parmelia vagans f. elegáns MERESCHK. Lieh. Ross, exs. no 58 [1913]; GYEL. in Annal. Mus. Nat. Hung. XXIX. 1935. pars bot. p. 51) GYELNIK n. comb. f. minuscula (Parmelia vagans f. elegáns sf. minuscula SAVICZ apud GYEL. 1. c. p. 52) GYELNIK n. comb. f. subflabellata (Parmelia subflabellata STEINER in Bull. Herb... Boiss. ser. 2. vol. VII. 1907. p. 639; GYEL. in Annal. Mus. Nat. Hung