Bakos Katalin - Manicka Anna szerk.: Párbeszéd fekete-fehérben, Lengyel és magyar grafika 1918–1939 (MNG, Warszawa–Budapest, 2009)

III. KATALÓGUS - 2. HAGYOMÁNYKERESÉS - - Utazások térben és időben

Obrazy miasta BK: Włochy były tak samo Mekką współczesnych artystów węgierskich, jak Francja. W okresie międzywojennym sytuacja polityczna i kontakty międzynarodowe oddziaływały także na politykę kulturalną, dlatego też państwo węgierskie zabiegało o to, by zamiast Paryża na pierwszy plan wysunął się Rzym. Minister kultury Kúnó Klebelsberg utworzył stypendium dla młodych utalento­wanych artystów, którzy w rzymskiej Akademii Węgierskiej mogli poznać pamiątki kultury antycz­nej i zapoznać się z klasycyzującymi dążeniami nowoczesnych sztuk plastycznych Włoch, z nurtem zwanym novecento. Czas spę­dzony we Włoszech pozostawił głęboki ślad w twórczości grafików: Pála Molnár-C, Kálmána Gáborjáni Szabó, Károlya Patkó i Györgya Budayego. Krajobraz na miedziorycie Károlya Patkó Perugia jest tak samo uduchowiony i nasycony światłem, jak wyimaginowane gaje jego arkadyjskich kompozycji, powstałych na początku lat 20. Tutaj pojawiają się jednak prawdziwe przeżycia, krajobraz dźwigający ciężar historii wypełnia prawdziwe życie. Podobnie na wirtuozer­skich drzeworytach, ciętych w poprzek słoja, Kálmána Gáborjáni Szabó Amalfi i Nadmorskie miasto można dostrzec kilka warstw czasowych. Obok fragmentów zabudowy krajobrazu, noszących ślady przemijającego czasu, pojawiają się sceny współczesne oraz portrety mieszkańców uwiecznianych okolic. W tym duchu powstał też nowy wizerunek Paryża. Endre Vadász, z charakterystycznym dla siebie lekkim rysunkiem, wesołym, nieco ironicznym w tonie, wykonał miedzioryt zatytułowany W paryskim muzeum. Wnętrza muzeum z wystawą średniowieczną nie przywołują nowoczesnego świata paryskiego, lecz miejsce pielgrzymek podróżnych oglądają­cych sztukę dawną. W latach 30. pejzaż miejski, popularny temat o bogatych tradycjach, dla ukazania wspólnych tradycji historycznych i kultu­rowych, uznawanych za trwałe wartości, stał się polem ekspery­mentów zorientowanych na zmianę dotychczasowego sposobu obrazowania. Była to kwestia dokumentacji rzeczywistości, dosko­nałego opisu, sposobu wyrażania egzotycznych przeżyć z podróży, a także i nostalgii. Obraz miast siedmiogrodzkich w albumie Gáborjániego Ogniska węgierskiej kultury, który pokazuje jej dawne tereny, świadectwo węgier­skiego dziedzictwa kultury, obrazuje dzieje najnowsze Węgier. Kilku działających na prowincji artystów, twórców cykli wedut starego typu, wydało teki grafik o własnych miastach. József Divéky pracował w Szwajcarii, ale za ważną uznał publikację w budapeszteńskim czasopiśmie artystycznym precyzyjnie dopracowanego, pełnego chłodnej elegancji drzeworytu przedstawiają­cego Münster w Zurychu. József Divéky, Münster w Zurychu I A zürichi Münster I The Münster in Zurich, ok. 1930, 11/35 AM: Podróże są solą naszego istnienia. Kiedyś ludzie podróżowali wyłącznie w celach praktycznych, takich jak handel czy polityka. Pielgrzymki do miejsc świętych również miały swój konkretny cel, chodziło o pokutę albo wyraz dziękczynienia. Dopiero w epoce renesansu ludzie bogaci i oświeceni zaczęli podróżować dla przyjemności. W tym samym czasie artyści zaczęli podróżować dla nauki.

Next

/
Thumbnails
Contents