Állami gimnázium, Munkács, 1900

45-72. v. In verbis etiam tenuis cautusque serendis Hoc amet, hoc spernat promissi carminis auctor. Dixeris egregie, notum si callida verbum Reddiderit iunctura novum. Si forte necesse est Indiciis monstrare recentibus abdita rerum, Fingere cinctutis non exaudita Cethegis Continget, dabiturque licentia sumpta pudenter. Et nova fictaque nuper habebunt verba fidem, si Graeco fonte cadent parce detorta. Quid autem Caecilio Plautoque dabit Romanus ademptum Vergilio Varioque? Ego cur, acquirere pauca Si possum, invideor, cum lingua Catonis et Enni Sermonem patrium ditaverit et nova rerum Nomina protulerit? Licuit semperque licebit Signatum praesente nota producere liomen. Ut silvae foliis pronos mutantur in annos, Prima cadunt: ita verborum vetus interit aetas, Et iuvenum ritu Üorent modo nata vigentque. Debemur morti nos nostraque

: sive receptus Terra Neptunus classes aquilonibus arcet, Regis opus, sterilisque diu palus aptaque remis Vicinas urbes alit et grave sentit aratrum, Seu cursum mutavit iniquum frugibus amnis Doctus iter melius, mortalia facta peribunt, Nedum sermonum stet honos et gratia vivax. Multa renascentur, quae iam cecidere, cadentque Quae nunc sunt in honore vocabula, si volet usus, Quem penes arbitrium est et ius et norma loquendi. 73—85. v. Res gestae regumque et tristia bella Quo seribi possent numero, monstravit Homerus. Versibus impariter iunctis querimonia primum, Post etiam inclusa est voti sententia compos. Quis tamen exiguos elegos emiserit auctor, Grammatici certant, et adhuc sub iudice lis est. Archilochum proprio rabies armavit iambo; Hunc socci cepere pedem grandesque cothurni, Alternis aptum sermonibus et populäres Vincentem strepitus et natum rebus agendis. Musa dedit fidibus divos puerosque deorum Et pugilem victorem et equum certamine primum Et iuvenum curas et libera vina referre. 86—118. v. Descriptas servare vices operumque colores Cur ego si nequeo ignoroque, poeta salutor ? Cur nescire pudens prave quam discere malo ? Versibus exponi tragicis res eomica non vult; Indignatur item privatis ac prope socco Dignis carminibus narrari cena Thyestae.