Szilágyi Sándor szerk.: Erdélyi Országgyűlési Emlékek 16. 1675-1679 (Budapest, 1893)

30. fejezet: 1675-1679 - Törvények és okiratok

(lens: liabet suos ordines, a quibus non potest recedere, considerando factam supra omnem spem nostram, ex parte hac, mutationem. Rebus in hoc statu positis, cum et legati et militia hic expectent, nec tempus moram admittat, etiam in consideratione desolatae terrae, aliud facere non potui, quam ut literas nuperas et modernas ad dnos generales mitterem. Legatorum etiam ingenia per declarationem voluntatis portae mitigando, dimisi ad exercitum, ut eidem informationes reales proponerent, videretque fratrum et legatorum suorum ex porta factas cum protestationibus obtestationes. Adhortatus sum illos, ut licet negotium hoc propter causas maximae considerationis aliquantisper differri debuit, sint tamen in modica patientia propter suum et patriae emolumentum. Interim post triduanas dnorum Toktili et Fajgel cum dno Forval factas disceptationes, dni deputati tandem se se resolverunt, daturos se pecuniam, si militia hungarica in certo loco hostilis terrae congregata ex illa certos officiales huc miserit pro levanda pecunia, ita tamen ut dnus Clanleu mutato habitu ad ipsos eat, videatque militiam, secus nullo modo solvat. Haec debui summatim et genuine Dni Yrae explicare. Fateor, non exiguas anxietates habeo; scio enim, quando defectus fiunt, mihi imputantur, licet talia quam immerito patiar, deus novit et mea conscientia. Quia si confusiones istas praevidere potuissem, longe aliter accommodassem etiam ratione personae meae negotia, acceptando tam a principe Transilvaniae, quam ab aula requisita ad id necessaria, sine quibus jam aliquid tentare frustraneum. Acceptatio meae personae ab Hungaris dubia est, ad quos neque instructionem, neque literas credentionales habeo, et sine his non me acceptabunt, sicuti recognovi, quod a parte mea periculosum est. Domesticos enim meos inter tot contrarietates derelinquere sine provisione sufficienti conscientia mea non permittit. Mitto ad conscientiam Dnis Yrae, quid nunciaverim de securitate domesticorum meorum, rebusque necessariis, meo et aulae ejus statu dno de Bethune per dnum Eeverend, praesente Dne Yra: Quod si necessitas ita postulaverit, in mea persona non frustantur. Justas et convenientes praetensiones habui, ex quibus tamen ne minima quidem impleta fuit, etiamsi, quod Dao Yra audivit, dni Reverend et Forval me accusaverint. Licet igitur ad denuntiationes meas satisfactionem nullam acceperim, hoc tamen non obstante, quam primum d. Macskas et Fajgel ex Polonia ERDELYI ORSZAGGYULtSI EMLEKEK. XVI. K. 25