Szilágyi Sándor szerk.: Erdélyi Országgyűlési Emlékek 12. 1658-1661 (Budapest, 1887)

26. fejezet: 1657-1660 - Törvények és okiratok

88 ERDELYI ORBZA(;GYL'LE8I EMLEKEK. Turca beegli, ut ex mandato dicti imperatoris contra Rako­czium viritim insurgamus, ac una cum ipsis insurgamus et persequamur, sufficiens nobis tradens auxilium. Quo aiulito reducitur ad suum liospitium, ut nos sine ipso inter nos ipsos consultemur. Assumptis igitur propositionibus principis audi­tisque Turcicis mandatis, resolutio ad principem talis insti­tuitur, ut sua celsitudo a valedictione supersedeat, quia nec nostrum est, quia nec illius, principatum deponere, sed ut in Segeswar conclusum erat maneat in suo officio, nobis enim cum eodem et vivendum et moriendum est. Ex quinquies cen­tum millibus talleris tamen centuni mille congerendos in eum finem deliberamus, scilicet ut anticipative benevolentiam ca­ptemus apiul Turcas, in quam summam lioc modo erit contri­buendum: a singulis portis 20 fior. erunt exigendi, sed 11011 per rusticos verum per nostros ipsos patronos nobiles, extra portam autem existentes solvant eo modo, ut in unam annu­alem solutionem solitum est contribuere, nullis praeter Colos­warienses exceptis. His ita liabitis advesperascit. Octava die Novembr. mane post congregationem resu­mitur discursus de et super comportandis centum mille talle­rorum, decerniturque ut nobiles post exspirationem exerci­tuationis Cibinium ad manus generosi Andreae T gron de Czucz sua contribuenda administrent. Saxones quoque annu­alem communeni contributionem exhibeant, in illorum vero arbitrio sit, quo pacto contribuant inter sese, duminodo summa adimpleatur. Siculi in hac re hoc modo: ut primipili et dragantones binos .tfor. solvent singuli. Interim Balo Laszlo adfert a principe iteratam replicam nudam iterum valedictionem continentem, quia Rakoczius hostilitatem exer­cet coutra Transylvaniam nostram, regnicolae quoque sunt in sunima dissensione ab omni unanimitate, Czik enim et tres Siculicales sedes idest Haromszek nondum venerant ad co­mitia. Proinde principi denuntiatur, ut insurgat contra JKako­czium, si est, quo cum, si non, imploret auxilium wezerii Bu­densis. Ad haec princeps nihil se facturum promittit, quia Turca sic nobis denuntiat: Latjuk, nem vattak egyessek, rai holnap megindulunk a lionnan jottiink, oda menyiink, ha lehet, akar tii, akar mas, ha ki elonkbe, azt vaggyuk keziinkon lab­nok. (sic !) mi benniink semmi kara az hatalmas csaszarunknak, de tii soha nem birjatok Erdelyt. His auditis clamor ingens exoritur ac legatis Czikiensibus et Haromszekiensibus in fa­ciem dicitur. Xosza tii arulok, tii miattatok veszenk a nyarba is, most is ti miattatok vesziink, ezt hozatok az tii sok jar­kalastokkal. Ad ([uod Piinkesti Gyorgy dicit: Uram uram, ne gyanakodjek Kgtek reank, had mentsem meg magunkat.

Next

/
Thumbnails
Contents