Szilágyi Sándor szerk.: Erdélyi Országgyűlési Emlékek 6. 1608-1614 (Budapest, 1880)

18. fejezet: 1613-1614 - Törvények és okiratok

intercessione, patitur se flecti denuo parataque erit benigne ad ulteriorem quoque tractatum condescendere, si tamen Celsitudo V

r

a statusque et ordines provinciae clementer buic suae M

ti

s voluntati sese debite conformaverint, legatosque suos cum plenipotentia aliisque circa eam legationem requisitis, sufficienter instructos submiserint, quandoquidem a Celsitudine Y

ra et provincialibus expeditorum ad Suam M

te

m legatorum unum, illic in inclyta Suae M

ti

s aula retentum duos reliquos eam ob causam Sua M

ta

s liuc remisit, ut nimirum de reali assecuratione plenarie transigendi et concludendi cum Sua M

t

e referant potestatis facultatem, quo in posterum rata, firma et stabilis omnis transactio babeatur, et ne suspicandi quidem, tum Suae Mti tum regnis et ditionibus eiusdem ultra de violando tractatu praebeatur occasio, ex qua scilicet amplius liostiles praetensiones, claudestinaeque macbinationes possent suboriri. Cum vero iam a remissis ex aula Celsitudinis V

ra

e, provincialiumque duobus istis legatis, eisdem benignam Suae M

ti

s mentem speremus, abunde satis declaratam et expressam ac de ea hactenus non nihil etiani conclusum: quid Celsitudo V

r

a, i>rovincialesque tam de submittendis iterum legatis quam de reali assec.uratioue determinaverint, ut et nos pariter intelligamus, necessarium omnino esse arbitramur. Kogantes insuper monentesque Celsitudinem Vram statusque et ordines universos, ut pie inclynatam lianc Suae M

ti

s affectionem, veluti a sacratissimo Rom. Imperatore, summoque orbis christiani capite, grato, ut par est, animo accipiant, votisque condignis prosequantur, seseque penitus huic eiusdem affectui accomodent, Sua M

t

e nihil aliud hac in re intendente, quam ut Transylvania ex tot suorum malis eluctata pacifice apud christianitatem permaneat; ad quod obtinendum omnem etiam suam operam, subsidiumque benigne pollicetur. Et sane securius tutiusque Cel. V

r

a Suae M

l

i principi christianissimo, quam Turcis, christiani nominis iuratis hostil)us, crediderit, cuius subsidia qualia quamque fida sint, praesens status provinciae huius, ne alia praeter nostri temporis subspecie ferendarum suppetiarum illata damna, propulsationes, cladesque commemoremus reddit manifestum. Quod si nihilominus neque haec pericula, neque pia