Károlyi Árpád (szerk.): Monumenta Hungariae Historica 3. Monumenta Comitialia regni Hungariae 11. 1605—1606 (Bp., 1899)

I. A MEGHIUSULT POZSONYI ORSZÁGGYŰLÉS 1605. JANUÁRJÁBAN

1604. NOVEMBER 20. 37 rebellium adaucto. Dum sic d. generalis periclitaretur. indu stria iamfati domini Ladislai Pethe per diversos viarum anfractus Thokaium cum exercitu perductus est. ubi anne (!' Tibisco traiecto Rascianorum 1200 et equites Hungaros Cássovienses et- Kallovienses ultra Tibiscum relictos et deficere nolentes nefarii haydones crudeliter iugulárunt. Dominus generales et reliqui qui superfuére Cassoviam versus tendunt: deliberata civiuin malitia eos non intromittit, velocitas perduellium ac pernicitas equorum terrore subito cuncta miseet pallentes homines reddit, congestum regni exercitum ad Zikzo relictum perturbat et dispei'git ac obvios quoque iureiurando in suum trahunt consortium, a damnis miserae plebi inferendis magnopere abstinentes, van a recuperandae ibertatis speciinine allecta pleb- confluit. nomina dat et eaeteris ansam defectionis praebet. Multiplicatus siccine numerus rebellium nefario Bochkay et antesignanis haydonum occasionem ulterins serpendae malitiae (ledére. Cassovienses venienti Boclikay portás reserSrunt. gratulabundi exceperunt et eorum exemplo reliquae etiam civitates liberae defecerunt. Nai'iata nefandae rebellionis origine ad articulos per Sn^ propositos respondendum est. Ad primum. Malitia et pretensiones Boclikay ex suprascriptis constant; qualiter autem Transylvanos' ac superioris regni incolas vana persuasione recuperandae libertatis pristinae. excutiendi ingi, tollendarum calainitatum. afílictionum ac religionis praetextu allicuerit, id ex scriptis rebellium per comitatus, civitates et dominus divulgatis manifestum est. nec dubitandum est. impium Boclikay clandestinam conspirationem cum suis coinplicibus antea babuisse, quae pro opportunitate temporis iam erupit. Partium regni superiorum incolas tanquam liaereticos et novarum rerum cupidos tam subito consensisse mirum non est, ín omnibus namque diaetis calamitatem ac miserias suas a diversis militibus et commissariis illatas lamentantes. nulluni relevamen sentire, sed graviore Semper mala perpessa esse clamitärunt.