Fraknói Vilmos (szerk.): Monumenta Hungariae Historica 3. Monumenta Comitialia regni Hungariae 6. 1573—1581 (Bp., 1879)
III. A POZSONYI ORSZÁGGYŰLÉS 1578. FEBRUÁR, MÁRCZIUS ÉS ÁPRIL HAVÁBAN
234 A PUZS0NYI ORSZÁGGYŰLÉS capitanei de militum ipsis subiectorum numero nihil certi sibi polliceri queant, ac proinde Caesarea Regiaque Maiestas certos articulos siue leges militares a militibus Hungaris equitibus et peditibus obseruandas, in eum fere modum, qui inter milites Germanos obseruari consueuit, instituere, ac super iisdem iure militari, de quo supra mentio facta est, manutenere decreuit: Caesarea Regiaque Maiestas praetermittere noluit quin fidelibus ordinibus et statibus hanc quoque Maiestatis suae mentem ac institutum, haud alio spectans quam ad ipsorum statuum ac caeterorum regnicolarum, communisque patriae defensionem, benigne declararet, eosdem Status et Ordines clementer requirens, ut publico edicto cauere velint, ne huiusmodi transitionibus ullus deinceps locus detur, neue quisquam eos, qui absque venia et passus literis stationes suas cleserunt, suscipiat, vel ullum eis receptaculum praebeat. Insuper Caesarea Regiaque Maiestas recordatur, iam ante triennium, nonnullos comitatus, praesertim vero eos, qui supremo partium ultra-danubianarum capitaneatui subsunt, eo spectasse, et quidem comitatum Posoniensem expresse se declarasse, quod militem Hungarum istis in confiniis suis propriis sumptibus alere et intertenere vellent, dummodo ipsis dicae praestatio, una cum continuo remitteretur. Qua in parte cum Maiestas sua id fieri cupiat, quod maxime ex regni commodo et utilitate sit; idcirco fideles Ordines et Status clementer hortatur, ut hac quoque de re inter se conferre ac deliberare velint, nuin talis aliqua ratio iuiri possit, ut milites, Hungari in confiniis passim existentes, ex ipsorum Hungáriáé regnicolarum subsidiis ac contributionibus, inter quas et dica et continuum censetur, ali ac interteneri queant, suaeque Maiestati quid ipsis videatur, et ad quam usque summám eiusmodi expensas ascensuras esse putent, tum etiam quantum singulis in locis ac sub quolibet capitaneo militum numerum alendum censeant, Maiestati suae confidenter aperiant. Quae cominus cum regni sui Hungáriáé et annexorum dominiorum Ordinibus et Statibus agere decreuit, ut et ipsi certam quaeque prouinciae eorum confiniorum partem, quorum praesidiis alendis Hungaricae contributiones minus suffecerint, intertenendam suscipiant.
