Fraknói Vilmos (szerk.): Monumenta Hungariae Historica 3. Monumenta Comitialia regni Hungariae 4. 1557—1563 (Bp., 1877)
I. A POZSONYI ORSZÁGGYŰLÉS 1557. Júniusban.
120 A POZSONYI ORSZÁGtiYÜLKS. summe necessariam esse curam, quam offert sacratissima maiestas vestra se adhibituram, ue l)ona fidelium vastentur, nam sine certa et solida prouisione in liac re, tractatus constitutionesque omnes inanes sunt futurae. Ubi vero in fine sexti articuli sacratissima maiestas vestra sensum verborum illorum explanans, quae in priori scriptura ipsius a statibus intellecta non fuerant, colonos illos tam,en a superioris anni postremo floreno exemptos intelligi debere explicat, quorum sessiones, portae, ac domus per bostes aut exercitus regie maiestatis combustae ac desertae habitatoribusque vacue fuerint etc.; status regni bumillime supplicant vestrae sacratissimae maiestati, dignetur clementer annuere, ut in Iiis locis omnibus, in quibus per exercitum vestre maiestatis superiori anno deuastationes factas esse constat, coloni illi a solutione dicti prostremi floreni sint exempti. cum satis damnorum in propriis rebus miseros in illis locis accepisse, adeoque plerosque rebus omnibus spoliatos fuisse palam sit. Ex desertis autem alioqui locis et combustis ac babitatoribus vacuis niliil exigi posse satis liquet. Quod sieubi forte in talibus villis deuastatis subsidium ipsum postremum iam exactum foret, id ad cameram sacratissime maiestatis vestre administrari debere optimo jure existimant, ubi vero nondum exactum foret, minimé amplius videtur exigendum; poterit autem per dicatores presentis subsidii ubique cognosci facile, in quibus locis ac villis huiusmodi deuastationes acciderint. Caeterum ubi in nouo articulo sacratissima maiestas vestra operas iterum exigit ad loca finitima, iuxta prioris suae scripturae tenorem etc.; status et ordines enumeratis iam satis superque miseriis et calamitatibus tum suis, tum vel maximé miserorum colonorum, que etiam alioqui per se satis notae sunt, plane rursus affirmant, quod quamuis ipsi, ad solam petitionem sacratissime vestre maiestatis, cui fidelissime et obedientissime semper obtemperare volunt, multo vero maximé pro communi omnium utilitate, ad munitionem banc finitimorum locorum, quam et ipsi status summe necessariam esse iudicant, libenter hunc numerum dierum, quem sacratissima maiestas vestra postulat, compleri a colonis essent constituturi;