Fraknói Vilmos (szerk.): Monumenta Hungariae Historica 3. Monumenta Comitialia regni Hungariae 3. 1546—1556 (Bp., 1876)
IV. A POZSONYI ORSZÁGGYŰLÉS 1548. Október- és Novemberben.
\ 1548. OKTÓ BER ÉS NOVEMBERBEN. 195 Ad hoc eo die cum comitia in regali Ciuitate bersburga (sic) inchoarentur, ac regni proceres consedissent, Rex ore proprio exortus est, ac diserta ,admodum oratione latina primum recensere coepit, quanta benignitate Semper, ac quam plurimis iam annis eius regni indegenae a divis ipsius praedecessoribus regibus Hungáriáé in eins usque tempóra tractati, et e contrario quam crudelissime Semper piissimi principes et ingratissime ab ipsis, licet subditis, accepti fuerint, scilicet ut hunc prodere, jugulare alium, alios regno pellere, et postremo magnum illum Ludovicum velut ovem ad victimam trahere et inpraelio deserere, consveverint. Deinde postquani regnum eins Maiestas jure optimo consecuta sit, quam paterne ipsa saepe laboranti regno consulere et plane, ut verbo dicat, sub alas suas, velut gallina pullos, ad unum omnes congregare tentaverit. Sed pro tam piis, tamque christianis conatibus liaud aliam mercedem quam sicut et antecessores accepisse, liincque evenisse, ut eorum partim culpa, partim destinata malitia, magna eius regni pars, et sedes ipsa regia in tyrannicam paganorum potestatem pervenerit, ex qua tamen miserrima subditoruin conditione eius Maiestas libentissime eos liberare, et huius rei causa omnia eius regna et provincias in periculum ponere, nihilque non perpeti cuperet, si vei adlme de ipsis bene sperare liceret etc.. ilic eorum facinora, quae Joannis vajvodae tempore, quae ante et post bellum, et adhuc in dies ab ipsis, ab infimo usque ad praecipuum, et vice versa, patrata fuissent, et patrarentur, singillatim enarravit; ac demum ut in postrema eorum et hac eorum ultima clade tandem resipiscere, ac debitam et a deo praeceptam regi ipsorum obedientiam praestare vellent, seriöse hortatus, nec non pollicitus, juxta integerrimam justitiae administrationem, gubernationem synceram, ac defensionem validissimam. Audio eam ex ore regio dictam orationem ita affecisse seniores plerosque principes ac magnates, quibus circum circa tum stipatum erat regium solium, ut perpauci plane ab ipsis a lacbrymis abstinere potuerint. Et ideo feliciter et ex animi sententia, quaecumque voluit, fecit eius Maiestas. Unde et novis vectigalibus et aliis innumeris novis plane annuis
