Fraknói Vilmos (szerk.): Monumenta Hungariae Historica 3. Monumenta Comitialia regni Hungariae 2. 1537—1545 (Bp., 1875)

IX. A POZSONYI ÉS BESZTERCZEBÁNYAI ORSZÁGGYŰLÉSEK.1541. Márczius- és 1542. Februáriusban.

1541. MÁRCZIUS- ÉS 1542. FEBRUÁRIUSBAN. 351 nomine fecisse, eamque clementer cum ipsius potioribus consiliarijs requisiuisse, ad condiciones et pacta, pacis predicte articulis inserta, omni ex parte obseruanda, gratiam et munificentiam suam Regiam illis beneuole offerendo, et affirmando ab sese quam sanctissime coudiciones et pacta huiusmodi inuiolabiliter obseruatum iri. Licet itaque ex potioribus consiliarijs predictis ex debito eorum officio, mox sese ad gratiam et obedientiam Regie Maiestatis contulissent nonnulli, tamen benignas oblationes sue Maiestatis et iusiurandum, quo obstricti erant, nihili pendentes, non modo Regie Maiestati adherere recusarunt, sed ultra ad Imperatorem Turcarum legatione missa, hostem seuissimum ac prepotentem contra suam Maiestatem, in perniciem et excidium huius Regni, quamuis sub alio pretextu, concitare non dubitarunt; quo audito Maiestas Regia, cognitaque illorum obstinatione, coacta est omnibus de causis arma capere, non in alium sane finem, quam ut ne aduenientes hostes, uniuersam circumquaque Regionem, presidijs omnibus destitutam, penitus pro eorum libito uastare possent ac opprimere, et uel hac saltem ratione, rebelles prefati ad honestissimas huiusmodi condiciones acceptandas iuducerentur; quo tempore, quos sua Maiestas sumptus, quos labores, que incommoda perpessa sit, dum per annum ferme integrum continue numerosum, ualidumque exercitum in expedicione alit, nemo est, qui ignoret. Verum ubi superueniente ipso Turcarum Tyranno cum maiore ui et f'ortitudine gentium et apparatuum bellicorum, quam ut illi ad resistendum copie Regie Maiestatis pares esse possent, cessantibus diu nimium externis auxilijs, exercitus sue Maiestatis retrocedere coactus est, et Buda in potestatem hostium deuenit, perspicuum est omnibus ab eo toto tempore, quo studio, cura ac solicitudine Maiestas sua ad reparandas preteritas clades, hostiumque conatus reprimendos incubuerit, incumbatque assidue, adeo ut a sua Maiestate amplius nihil a quopiam desyderari potuerit, aut possit. Ob eam igitur causam cum satis iam pridem exploratum habeant, fideles et subditi sue Maiestatis omnium ordinum ac statuum, nihil iam inde ab initio sue Maiestati magis extitisse cordi, quam defensionem atque unionem suorum fidelium et