Fraknói Vilmos (szerk.): Monumenta Hungariae Historica 3. Monumenta Comitialia regni Hungariae 2. 1537—1545 (Bp., 1875)

VII. HORVÁT- ÉS TÓTORSZÁGI GYŰLÉSEK.1537-1540.

248 HORVÁT- ÉS TÓTORSZÁGfI GYŰLÉSEK. 1537 — 1540. potentie, vbi vbi penetrare tentaverint, in suscipienda necessaria expeditione, ex omni parte paratos et succinctos reddamus, efficiamusqne. Quapropter nos firniiter sperare et eonfidere, neque quidquam dubitare, quin ex supradictis causis petitis nostris sine omni recusatione, vnanimique adeo consensu morém sint gesturi, presertim cum in eo ipsorummet commodum a nobis paterne procurari videant, et quemadmodum et antea ipsis in proxima diéta ostendi fecissemus, quam ingens spes redimende vei vniverse cbristianitatis a Turcharum rabié ferocitateque omnibus Christi fidelibus ex eo affulsisset, quod confederationem inter cesarem, papam, nosque et Yenetos suscipiende generalis contra Turcham expeditionis feliciter inchoatam et tractatam esse audivissent, ita eosdem etiam nunc haud clam esse vellemus, eandem confederationem ad optimum effectum tendere, adeo, quod si vnquam alias, nunc vei maximé debellandi Turce commodissima occasio divinitus reipublice Christiane oblata esse videatur; cui preterea accedat et hoc, quod eosdem latere noluerimus, nempe inter Cesaream Maiestatem ac regem Gallorum jnducias esse novissime factas, dictumque regem, cum numerosissimo exercitu trans Alpes in Longobardiam profectus esset, rursus in Galliani redire cepisse, spemque non mediocrem afferri, quod bona pax consecutura sit, ad quam procurandam et opera et consilio et hortationibus subinde nostris nos minimé deessemus, que quidem, si deo bene propitio successerit, tanto magis adversus Turcham vires Cliristianorum per metum conjunctum iri, et vndiquaque illius potentiam fracturos főre credendum sit. Atque nolle nos eos fugere etiam illud, quod in confederationis capitulis propositis et conceptis a nobis requiritur, vt pro parte nostra exercitum non paucorum millium hominum contra Turcham comparare et intertenere debeamus, quocirca majorem in modum necesse esse, vt in eo, quod nobis ratione confederationis imponitur, non negligentes simus, quin potius pro rata nostra nos sic exhibeamus, vt omnem confederatorum expectationem satisfaciamus, alioquin si recusaremus prestare ea, que a nobis hac in re petuntur, periculum esset, ne nos confederationis participes fieri possemus ; jd quod certe incomparabile damnum et