Fraknói Vilmos (szerk.): Monumenta Hungariae Historica 3. Monumenta Comitialia regni Hungariae 1. 1526—1536 (Bp., 1874)

XVII. FERDINÁND KIRÁLY NAGYSZOMBATI ÉS POZSONYI ORSZÁGGYŰLÉSEI. 1535. Október-Deczember.

1535. OKTÓBER—DECZEJMBEK. 543 alium factis et assidue faciendi*, quam (vt omnibus palam est) pro regni et regnicolarum Maiestatis Sue fidelium conservatione et defensione, quibus jndutie a Johanne et suis, vt certum est, non servate in causa fuerunt tante erogationis et pecunie, que ad valde magnam quantitatem excrevit et ascendit; adeo, quod jnterea et ad solam fidelium Maiestatis Sue tutelain et protectionem Maiestatem Suam oportuerit non solum regni tricesimas, easque potiores obligare, et earum proventus ad tempus anticipare, jta quod jn térim de illis aliter disponi aut vlterius obiigari et anticipari non possint ; verum etiam Maiestas Sua, pro eo afíectu et benignitate, qua et regno et fidelibus suis regnicolis in Hungaria semper affecta est et erit, de suis hereditarijs ipsisque etiam avitis regnis et provintijs, quoties res et necessitas jn hijs et alijs exposcere visa est, ad trieesimaram huiusmodi obventiones illud etiam adijcere et superaddere non dubitauit, quod ei ex eisdem regnis et provintijs, non sine provincialium onere et impendio, sepius oblatum et contributum extitit. Eapropter eadem Maiestas Sua cogitat ac etiam petit, vt de jmpositione aliqua sufficíenti et jmpetrabili de presenti consultetur, vt exinde consiliarij Maiestatis Sue in regno, et pro regni ac justitie conservatione et administratione tenendi competenter et bene intertenerj queant, atque etiam certus ac necessarius gentium numerus pro regnicolarum defensione ac libertatibus regni et celebrationibus juditiorum, nec non cessatione omnium maleficiorum antedictorum haberj et tenerj possit, jn quibus quidem taxis et jmpositionibus Maiestas Sua Regia, accedente eorundem dominorum et regnicolarum aSsensu et consilio, talem modum et ordinem dabit ac faciet, vt jn nullum alium, quam in hunc vsum et effectum convertantur et extendantur, neque aliquis, quicunque fuerit, sub gravi pena, manus suas audeat jn eas jmmittere, aut se quoquo modo jmmiscere, neque cuique etiam super eis vlla debeat fierj assignatio vel jnscriptio, quocunque etiam nomine censenda; quare si tales jmposition°s, aut taxas, vel solito maiores esse contingat, et etiam decet, quemadmodum et res et tempus ipsum ferre videntur, ob id multo acceptabiliores et leviores omnibus expense reputande erunt, quod vnico eo-