Nagy Imre: Sopron vármegye története. Oklevéltár második kötet (Sopron, 1891)

sonaliter coram nobis constituti, per eosdem confessimi extitit et relatum in hunc modum, quod quamvis alias quidam prepositus et conventus de Chorna predicta quandam terram eiusdem ecclesie ipsorum Pothowfelde vocatam ad unum aratrum sufficientem in districtu Rabakwz in vicinitatibus possessionum prefati magistri Johannis adiacentem, eosdem prepositum et conventum ex privilegio ipsorum per antecessores eiusdem magistri Johannis ipsis concesso concernentem, cum tota silva Felerdew nominata ad eandem terram spectante, annotato condam Osi patri ipsius magistri Johannis et Herbortho fratri eiusdem sub certis condicionibus et pactis pro defensione dedissent et tradidissent, ipsique condam Osi et Herbortus eandem silvam pro tunc annihilatam et in virgulto conversam, de novo in bonas arbores subolere seu crescere faciendo totis viribus defendissent. Tandem moderni prepositus et conventus ex causa racionabili eandem terram et silvam a prefato magistro Johanne pro se occupari procurassent, verum quia iidem prepositus et conventus longe positi iamdictam silvam a circumiacentibus villarum populis nullatenus defendere valerent, ideo matura deliberacione prehabita pretactam terram Pothowfelde dictam cum eadem silva Felerdew nec non cunctis aliis utilitatibus et pertinenciis universis ad easdem terram et silvam undíque spectantibus vice iterata antelato magistro Jolianni filio Osi et suis heredibus causa defensionis et tuicionis dedissent, tradidissent et annuissent, imo prefatus fráter Anthonius prepositus sue et dicti conventus nominibus dedit, tradidit et annuit coram nobis tenendas, utendas et conservandas, talibus condicionibus interiectis, quod ipsi moderni prepositus et in futurum constituendus ac conventus de Chorna de ipsa silva in apportandis lignis tam pro usibus, quam pro reformandis quibusvis ruinis dicti monasterii ipsorum, contradiccione ipsius magistri Johannis et successorum eiusdem non obstante, quociescunque et quandocunque necesse fuerit, semper libera fungeantur facultate, ita tamen, quod idem magister Johannes et sui heredes eandem silvam devastare et dilapidare non possint neque valeant modo aliquali ; insuper, prout antiquitus solitum erat, singuli iobagìones ipsius ma-