Nagy Imre: Sopron vármegye története. Oklevéltár második kötet (Sopron, 1891)
263. /. Mátyás király a Bazthi határban fekvő Petőháza és Gógánfalva nevű pusztákat, Ládoni Jánosnak és társainak adományozza. Buda, 1464. jun. 4. commissio propria domini regis. Nos Mathias dei gracia rex Hungarie Dalmacie Croacie etc. memorie commendamus tenore presencium significantes quibus expedit universis, quod nos attentis et consideratis fidelitatibus et fidelium serviciorum meritis fidelis nostri nobilis Johannis de Ladon per eum primum sacre huius regni nostri Hungarie corone tandemque maiestati nostre sub locorum et temporum varietate cum omni fidelitatis constancia et sollicitudine indefessa exhibitis et impensis quedam predia Pethewhaza et Goganfalva vocata intra metas possessionis Bazth in comitatu Soproniensi existentis adiacencia, quorum pacifico dominio idem Johannes de Ladon se ex donacione illustris condam domini Johannis de Hwnyad comitis Bistriciensis ac dicti regni nostri Hungarie gubernatoris genitoris nostri carissimi felicis memorie a dudum perstitisse persistereque asserit eciam de presenti, item totum et omne ius nostrum regium, si quod in eisdem haberemus ac nostram ex quibuscunque causis, viis, modis et racionibus concerneret maiestatem, simulcum cunctis suis utilitatibus et pertinenciis quibuslibet terris scilicet arabilibus cultis et incultis, agris, pratis, pascuis, silvis, montibus, vineis vinearum que promontoriis, aquis, fluviis, piscinis, piscaturis, aquarumque decursibus, molendinis molendinorumque locis et generaliter quarumlibet utilitatum et pertinenciarum suarum integritatibus, quovis nominis vocaculo vocitatis sub suis veris metis et antiquis, premissis sic ut prefertur stantibus et se habentibus, memorato Johanni de Ladon et per eum Benedicto, Stephano, Laurencio et Michaeli de Bazth ipsorumque heredibus et posteritatibus universis nove nostre donacionis titulo dedimus, donavimus et contulimus, imo damus, donamus et conferimus iure perpetuo et irrevocabiliter tenenda, possidenda pariter et habenda, salvo iure alieno, harum literarum nostrarum vigore et testimonio mediante, quas in formam nostri privilegii redigi faciemus, dura nobis