Nagy Imre: Sopron vármegye története. Oklevéltár második kötet (Sopron, 1891)
domini sui feria sexta proxima ante festum beati Galli confessoris proxime preteriti destinatis Colomanno de Welchey, Leonardo de eadem, Georgio magno in Rethek commorante, Johanne dicto Chernél de Chernelhaza, Gregorio, Michaele et Stephano de Boczor, ad faciem possessionis Wycza, ibique prope finem ipsius villa Benedictum dictum Pethes iobagionem dictorum Johannis, Stephani et Benedicti captivassent captumque et vinculatum usque ipsorum beneplacitum conservassent ; insuper a percepcione, usuum fructuum et utilitatum quarumdam silvarum ad possessiones ipsorum Lak et Chanigh vocatas pertinencium quasi singulis diebus prohibuissent, easdem ipsis et iobagionibus ipsorum uti non permisisset, ac quosdam familiares ipsius Galli pro custodia earumdem silvarum deputasset ; et quod Blasius filius Johannis filii Jacobi de Wag modo simili ex commissione dicti Emerici de Kanisa domini sui consilioque prefati Galli de Keled, Stephani de Poth, Petri filii Thome de Rayk, Johannis filii Andree dicti Therestyen de Saag et Georgii Kaczor de Laak sabbatho proximo post festum beati Michaelis archangeli proxime preteritum ad possessionem prefati Georgii de Wycza, Wycza predictam veniendo, quosdam boves et vaccas tam proprias quam iobagionum ipsius Georgii abinde depulissent, potencia mediante, in preiudicium dictorum exponencium et damnum valde raagnum. Super quo vestram amiciciam presentibus petimus diligenter, quatenus vestrum mittaris hominem pro testimonio fidedignum, quo presente Ladislaus de Wadasfalva, sive Stephanus vel Jacobus aut Paulus sin Nicolaus neve Andreas de eadem sive Elias de Edwi aut Demetrius ceu Jacobus de eadem seu Bartholomeus de dieta Vadasfalwa aliis absentibus homo regius ab omnibus, quibus incumbit, meram de premissis experiatur veritatem, quam tandem domino regi fideliter rescribatis. Datum in Thormafelde, in festo beate Katherine virginis et martyris, anno domini M° quadringentesimo quadragesimo septimo. A győri káptalannak 1447-ben kelt jelentéséből, melynek eredetije a Kisfaludy cs. ltban őriztetik. A jelentés szerint a káptalan a vizsgálatra Vasvári János kanonokot küldötte ki Vadasfalvi Miklós kir. emberrel.
