Nagy Imre: Sopron vármegye története. Oklevéltár második kötet (Sopron, 1891)
privilegialem, sub maiori sue maiestatis autentico dupplici pendenti, quo ipse uti rex Hungarie nunc utitur sigillo anno domini Millesimo quadringentesimo sexto decimo, nono kalendas Februarii regni vero sui anno decimo octavo emanatam, tenoremque aliarum literarum suarum patencium Bude, sabbato proximo ante domini cum Reminiscere, anno gracie Millesimo trecentesimo nonagesimo confectarum, quarum scilicet vigore ipse dominus noster rex pro fidelitatibus et fidelibus serviciis condam reverendissimi in Christo patris domini Johannis de Kanisa archiepiscopi Strigoniensis et Nicolai filli Johannis de Kanisa nec non prefati Stephani fratris ipsorum, patris utputa dicti Ladislai per ipsos sibi impensis universis populis ét hospitibus ipsorum in cìvitate eorum munita in vulgari Hungarico Kysmarthon et in teutunico Eisneinstat vocata in comitatu Soproniensi existenti, manentibus et commorantibus, ac in futurum in ipsam congregandis, sano prelatorum et baronum suorum, accedente Consilio, hanc libertatis graciam et prerogativam auctoritate regia, ut ipse universaliter et quilibet eorum ipsorumque heredes et superstites perpetuis in temporibus de omnibus et singulis rebus et animalibus ac bonis ipsorum mercimonialibus cuiuscunque generis seu maneriei (így) existerent per civitatem Soproniensem ad inferiores partes dicti regni Hungarie descendendo et e converso de ipsis partibus inferioribus ascendendo deferendis et depellendis, conductoribusque et pulsoribus eorum tricesimam dare non tenerentur, sed ipsi liberi essent et penitus exemti haberentur, fecisse dinoscitur confirmative in se habentem. Et aliam eiusdem domine regine patentem Posonii, in festo beate Marie Magdalene anno domini Millesimo quadringentesimo vigesimo primo editam, cuius serie ipsa domina regina cives et hospites de dieta Sarwar ex inspeccione literarum condam serenissimi principis domini Karoli regis atque inclite domine Marie regine felicium reminiscenciarum, nec non iamnominati domini nostri Sigismundi imperatoris, sibi eo tunc specietenus productarum, a solucione prefate tricesime in eadem Sarwar ac Soproniensi civitatibus exigi consvete, ac de ipsorum propriis rebus mercimonialibus provenire
