Nagy Imre: Sopron vármegye története. Oklevéltár második kötet (Sopron, 1891)
Hungarie etc. regis, damus pro memoria, quod cum in congregatone nostra generali universitati nobilium comitatus Soproniensis feria secunda proxima post festum sancte Trinitatis, in anno domini Millesimo quadringentesimo decimo preteritimi, ex speciali regia commissione prope oppidum Chepregh celebrata, religiosus vir dominus fráter Nicolaus abbas ecclesie de Borsmonostra contra et adversus Anthonium filium Michaelis dicti Gews de Geusfalua racione et pretextu diuturne occupacionis et detencionis diete (így) possessionis Franklow in dicto comitatu Soproniensi existentis litis et questionis matériám suscitasset, ipsiusque suscitate litis materia ab ipsa nostra congregacene in curiamregiam devoluta, ac solitis evocacionibus, trine forensibus proclamacionibus et aliis legitimorum terminorum observacionibus in eadem causa finaliter perduratis et completis ad trinariam instrumentalem exhibicionem, per prefatum Anthonium faciendam, deventa et ultimo secundum series literarum nostrarum prorogatorialium inter ipsas partes diversi modo currendo, ad presentes octavas festi beati Michaelis archangeli prorogative deducta extitisset ; denique ipsis octavis adherentibus prefatus dominus Nicolaus abbas personaliter in nostrani veniendo presenciam volens predictam possessionem Franklo alio nomine Sarud nuncupatam sub metis et terminis prediorum et possessionum dicti sui monasterii de Borsmonostra adiacentem fore declarare, quasdam literas olim felicis recordacionis Andree regis sub maiori suo sigillo rotundo anno Christi incarnacionis Millesimo ducentesimo vigesimo quinto, regni autem sui anno vigesimo secundo privilegialiter confectas, *) habentes in se metas Altimontis, in quo monasterium antedictum est situm, ac Meynharth et Lazthai, nec non nonnullorum aliorum prediorum et possessionum pro ipso monasterio per condam Dominicum banum et comitem Bors filium eiusdem fundatorum scilicet patronorum dicti monasterii ipsi monasterio in salutiferas elemosinarum largiciones collatarum et per ipsum Andreám regem ad votivas preces dicti comitis Bors confirmatarum nostro iudiciario culmini studuit ostendere. Quibus exhibitis prefatus dominus *) L. I. köt, 8. sz. a.
