Nagy Imre: Sopron vármegye története. Oklevéltár második kötet (Sopron, 1891)
mota fuisset, obhoc ipsi interveniente amicabili composicione nonnullorum proborum virorum in dieta possessione ipsorum Minali in locis sessionalibus duntaxat talem inter se fecissent et coram nobis fecerunt divisionem perpetuo duraturam, quod linea seu series ipsius possessionis Mihály a parte meridionali adiacens, cum fine versus orientem protensa cum curia propria ipsorum Petri et Ladislai cum cunctis suis utilitatibus et pertinenciis quibuslibet eisdem Petro et Ladislao ac heredibus eorumdem cessissent et devenissent : e converso vero alia linea diete possessionis Mihali a parte septemtrionali existens modo simili simulcum propria curia seu sessione ipsorum Benedicti, Johannis et Stephani, excepta curia plebani, in eadem (linea) sita, consimiliter cum fine ad dictam plagam orientalem protensa, consimiliter cum omnibus suis utilitatibus et pertinenciis quibuslibet annotatis Benedicto, Johanni et Stephano ipsorumque heredibus (cessissent) et devenissent iure perpetuo et irrevocabiliter possidende, tenende et habende ; voluerunt eciam partes prenotate, ut quecunque ipsarum parcium populos et iobagiones in suis porcionibus possessionariis modo premisso ipsis deventis augmentare et multiplicare vellet, usque fossatum Papuczarok vocatum multiplicandi et augmentandi haberet protestatem. Preterea molendina ipsorum in faciebus possessionum Mihali predicte et Linkohath vocatarum super fluviis utriusque Rabe alio nomine Baluanus et Lusa nuncupatis habita et currenda communi usui deputasset ita eorumdem semper in duas partes dividerentur; insuper unum ipsorum molendinorum Harmas malom nuncupatum super fiuvio Lusa existens desolatimi et edificiis ruptum haberetur, obhoc ipsi ipsum molendinum communibus renovare et reedificare deberent et tenerentur. Preterea possessionem eorum ZenthAndras in dicto comitatu vicinitatibus adiacente nunc habitatoribus destituta communi usui commisissent vigore presencium mediante. Datum feria tercia proxima ante festum corporis Christi, anno domini Millesimo quadringentesimo vigesimo nono. Hátlapján pecsét nyomaival; eredetije Kisfaludy cs. ltárában.
