Nagy Imre: Sopron vármegye története. Oklevéltár első kötet 1156-1411 (Sopron, 1889)

tatis nobis et sacre régie corone débita submittendo, et specialiter in conflictu theotonicorum, proximorum Andrée filii Gregorii infidelis nostri speciális et notorii ac tocius regni nostri, quem iidem de Austria in subsidium eiusdem Andrée ex conspiracione ipsius, contra nos et regnum nostrum ad rebellandum in obprobrium regiminis nostri temeraria sue feritatis presumcione venientes, spiritu inflati superbie, cum nostris fidelibus habuerunt et committere minime formidarunt, idem magister Laurencius, ut fidelitatem fidelitate aggregaret et ut fidei constancia evidens rerum experiencia in quolibet certis indiciis comprobaret, laudabiliter dimicando, multitudinem eorumdem Theotonicorum haut expavescens, et unum ex ipsis quasi pociorem et ceteris celsiorem captivando exhibuit summe fidelitatis studio et impendit; ubi quidam de suis servientibus pro observanda corone régie fidelitate viriliter decertantibus, usque ad extremam spiritus exinanicionem ingressi universe viam carnis, ibique provisione divina, per quam reges régnant et principes dominantur nostri fidèles, arduo fidelitatis fervore efficaciter preliantes, victoriam obtinueriint et triumphum laudabilem reportarunt ; volentes pro huiusmodi fidelitatibus et serviciis specialibus predicti magistri Laurencii régie remuneracionis occurere eidem gratuito donativo, licet pretextu suorum serviciorum laudedignorum a nobis multo plura mereretur, tamen ut aliqualiter votis eiusdem annuamus, prememoratas possessiones Garablyan, Gyaloka et Dyukch cum omnibus earumdem utilitatibus et pertinenciis universis sub eisdem métis et terminis, quibus per eundem Stephanum infidelem eedem habite extiterunt et possesse, iamdicto magistro Laurencio et per eum suis heredibus heredumque suorum successoribus sine preiudicio iuris alieni eo iure, quo nostre competunt collacioni, dedimus, donavimus et contulimus perpetuo possidendam, tenendam et habendam. In cuius rei memóriám perpetuamque firmitatem présentes concessimus literas duplicis sigilli nostri munimine roboratas. Dátum per manus discreti viri magistri Johannis Albensis ecclesie prepositi, aule nostre vicecancellarii et archidiaconi de Kukulleu, dilecti et fidelis nostri, anno