Nagy Imre: Sopron vármegye története. Oklevéltár első kötet 1156-1411 (Sopron, 1889)
iudicium et iusticiam per eundem Nicolaum palatinum eidem Petro domino suo postulasset impertiri. Unde quia iuxta regni sui consvetudinem alique cause solis citacionibus non consveverant terminari, sed ipsas citaciones sequi debuerant evocaciones consultive, iudicibus eciam, ne in reddenda iusticia cuipiam festini fore viderentur, devios et iuri rebelles ad tramitem iusticie revocare maximum pietatis indicium fore reputaretur, idcirco idem Nicolaus palatínus unacum regni nobilibus secum tunc in iudicio assidentibus, prememoratum magistrum Niklynum filium Laurencii, super eo, quo iure ipse magister Niklynus theutunicus très partes possessionis populose Hewlyn vocate, prêter quartam partém eiusdem possessionis Hewlyn, in cuius quarte partis dominio, idem Petrus, ut relatum fuerat, pacifice extitisset, nec non totalem possessionem Arlamus vocatam non populosam in dicto comitatu Supruniensi existentes, prefati Petri filii Andrée hereditarias occupaverit, occupatasque detineat, nam si efficaciter detineret eciam efficacius idem Petrus sibi roboraret, ut procurator eiusdem asseruisset antedictus, in recepcione eciam tributi montis vinearum quarte partis eiusdem possessionis Hewlyn peregreht in theutunico vocati, septuaginta marcarum denariorum compoti illius partis damni eidem intulerit ; preterea, ut iamdictus magister Niklynus thevtunicus feria quarta proxima post festum Epiphanie domini, in anno proxime transacto preteritum, de possessione sua Pomogh vocata cum suis complicibus egrediendo, ad possessionem ipsius Petri Saruid vocatam potencialiter veniens, centum sagenas sive gulgustra iobagionum eiusdem Petri vulgo vorsa dicta concremaverit et alia centum gulgustra worsa nominata destrui et permactari, lite inter eos pendente, fecerit, prout idem procurator ipsius Petri retulisset; in facto videlicet principali peremtorie responsurum, racionemque redditurum, de duabus vero partibus iudiciorum premissorum quinque terminorum ipsi Nicolao palatino velud iudici, in tercia vero parte eidem Petro filio Andrée parti adverse satisfacturum, ad quindenas festi beati Martini confessons tunc venturas suam ad presenciam decrevisset fore evocandum, scribens igitur idem Nicolaus palatínus pretacto