Nagy Imre: Sopron vármegye története. Oklevéltár első kötet 1156-1411 (Sopron, 1889)
moderata sua equitate deliberare cepissemus, inter ceteros causidicos Petrus filius Andrée de Agyagus in nostram personaliter exsurgens presenciam, quasdam literas domini nostri regis maiori sigillo suo consignatas, suos processus causales in factis possessionum et potencie, contra Niklynum filium magistri Laurencii filii Simonis in examine iudicii viri pridem magnifici domini Nicolai regni Hungarie palatini et iudicis comanorum predecessoris nostri bone memorie, dum ipse vivens ipsius palatinatus honore prefulgeret, ventilatos et habitos in se expresse déclarantes, honorabili capitulo monasterii (így) beati Michaelis archangeli de Ferreo Castro super possessionariis statucionibus directas, ac eiusdem capituli Castriferrei regié maiestati rescripcionales per eandemque regiam serenitatem nostre diffinicioni transmissas, presentavit, inter cetera déclarantes, quod idem Petrus filius Andrée de Agyagus, ad ipsius domini nostri regis Lodovici accedendo presenciam, sue humiliter supplicasset maiestati, ut cum ipse racione trium parcium possessionis Hewlyn et totális possessionis Arlamus vocatarum in comitatu Supruniensi existencium ipsum hereditarie contingencium, et factorum potencialium adversus magistrum Niklynum filium magistri Laurencii filii Simonis de Nogmortun detentorem earumdem, perpetratoremque ipsorum factorum potencialium, a quamplurimorum temporum curriculo in examine iudicii eiusdem Nicolai palatini divino vocante iudicio, cui humane inbecillitatis racio nequit obviare migrati ab hoc seculo, litis matériám aggressus extitisset, et iam ad finálém decisionem peractis iudiciariis processibus deduxisset; verum tamen ipse Nicolaus palatínus morte preventus suos iudiciarios processus fine debito complere nequivisset, sue regali supplicans maiestati, ut ex regié benignitatis graeia de remedio opportuno sibi providere et premissos suos lítigiosos processus iam ad finálém determinacionem deductos fine debito decidi facere dignaretur; ipse itaque dominus noster rex Lodovicus iuridicis ipsius Petri fïlii Andrée supplicacionibus regia liberalitate inclinatus, agnoscens suum regium culmen iudicio et iusticia roborari, qui eciam ex suscepti sui regiminis officio unicuique in sui iuris equitate tenetur