Visegrád 1335 (Budapest, 2009)
The Congress of Visegrád by György Rácz
Kongres Wyszehradzki Porozumieme to umožliwilo Ludwikowi Andegwaeňskiemu objfcie w 1370 roku trónu polskiego. W šredniowieczu Wyszehrad byl wife rzeczywišcie miejscem rozwi^zywa- nia konfliktów, slusznie stajne sif symbolem wspólpracy dzisiejszych krajów šrodkowo- europejskich, letore powstaiy w miejsce starých królestw. Na zakonezenie nálezy powiedziec kilka slow o motywach wyboru dokumentów zamieszczonych w tym tomie. Nie ulega w^tpliwosci, že w trakcie wieloletnich dzia- laň dyplomatycznych odnosz^cych sif do wielu krajów, powstalo bardzo duio oficjal- nych dokumentów, które pertraktuj^ce strony przede wszystkim przekazywaly sobie nawzajem okresowo lub na stale. Z dokumentów tých wynilca, že Karol Robert Andegaweňski jako pošrednik i porfczyciel przechowywal te pisma, až do momentu wypelnienia zawartych w nich postanowien. Do dnia dzisiejszego przetrwala tylko czfsc tých dokumentów. Na przyklad egzemplarze strony wfgierskiej w calošci ulegly zniszczeniu podezas spustoszenia archiwum królewskiego w okresie okupacji tureckiej. Liczne dokumenty zostaly zachowane w Czeskim Archiwum Królewskim, niektóre natomiast znajduj^ sif we Wroclawiu, poniewaž dotycz^ Sl^slca. Pozostalé dokumenty zachowaly sif w królewieckim archiwum Zákonu Krzyžackiego, stam- t^d najpierw trafily do Staatliches Archivlager w Getyndze, a nastfpnie przeniesiono je do zbiorów Preussicher Kulturbesitz przy Geheimes Staatsarchiv w Berlinié. Przy wyborze dokumentów do tego tomu w pierwszym rzfdzie brališmy pod uwagf wyni- ki badaň Wfgierskiego Archiwum Paňstwowego, przeprowadzonych w poprzednich dziesifcioleciach, a dotycz^cych Wfgier. W trakcie rozpoczftej pracy otworzyl sif przed nami bardzo frapuj^cy i bogaty temat wraz z dokumentárni przechowywa- nymi w rožných miejscach, ktorých dotychczas doglfbnie nie przeanalizowališmy. Z tego wzglfdu niniejsza publikacja dokumentów môže stač si§ inspiracj^ dla wszystkich zainteresowanych realizacj^ wspólnych zadah we wspólczesnych krajach wyszehradzkich. Dokumenty ukazuje ci^glosc tradycji historycznej i potwierdzaj^ fakt, že chodzilo nie tylko o jednorazowy akt polityczny, który mial miejsce w Wysze- hradzie, ale o trwaj^ce latami rozmowy, porozumienia oraz rozpoczfty wówczas „proces wyszehradzki”. O szczególach niech šwiadcz^ same dokumenty. Polish sp- 65
