Visegrád 1335 (Budapest, 2009)
The Congress of Visegrád by György Rácz
S5* Polish Kongres Wyszehradzki pisze, že jego ojciec przebywal juž w Wyszehradzie w czasie, gdy on tam przybyl. W dalszej kolejnošci omawia przedstawione wczesniej powi^zania rodzinne pomif- dzy wladcami, a w koncu przedstawia korzenie konfliktu czesko-polskiego. Na szczf- šcie, piftnastowieczny polslci kronikarz Jan Dlugosz w swojej kronice szczególowo opisuje inn^, zasadnicz^ tematykf temat zjazdu. Z jego relacji wynika, že panuj^cy królowie spotkali si§ w Wyszehradzie, aby doprowadzic do arbitražu w sprawie ziem zajftych przez Zákon Krzyžacki. Dlugosz omówil kluczowe elementy tego wydarze- nia i dodatlc owo zamiešcil tekst dokumentu pokojowego. Dzielo piftnastowiecznego wfgierskiego kronikarza Jánosa Thuróczy ego opieralo sif na tekscie czternastowiecznej kroniki, która zachowala dla nas ówczesny opis uroczy- stej oprawy wydarzenia z roku 1335. W przeciwieňstwie do Dlugosza opis ten jedno- znacznie zwraca uwagf na oprawf uroczystosci, ale dla potomnych jest to tak samo interesuj^ce jak wydarzenia polityczne. Z tego wzglf du warto przytoczyc go doslownie. „W roku Pariskim tysi^c trzysta trzydziestym piatym, w okolicy swifta sw. Marcina zjechali do króla Karola na Wfgry, do zámku wyszehradzkiego, król czeski Jan wraz z synem Karolem i król polski, aby zawrzec tam wieczne porozumienie pokojowe. Co zostalo wykonane. Do obiadu królowi czeskiemu z hojnosci króla Wfgier wydawano codziennie dwa tysi^ce pifeset chlebów i tak samo obficie z jadla królewskiego; lconiom zas po dwadziešcia pifó miar obroku. Do obiadu królowi polskiemu wydano tysi^c pif eset chlebów, a žywnosci do woli; wina zas wydano sto osiemdziesi^t beezek. Król Wfgier obdarowal króla Czech rožnými klejnotami, takimijak pifedziesi^t srebrnych kielichów, dwa kolezany, dwa pasy, jedna pifkna szachownica, dwa bezcenne siodla, jeden sztylet na pasie o wartošci dwustu srebrnych marek i cudownie wypracowana muszla z masy perlowej. Poniewaž król polski byl lennikiem króla czeskiego, a Karol, król Wfgier posiadal za žonf starsz^ siostrf króla polskiego, to król Wfgier, Karol podá- rowal mu 500 marek z najdelikatniejszego zlota, aby wykupil go z poddaristwa wobec króla czeskiego. Zdecydowali równiež o tym, že ježeli któregokolwiek z nich lub ich paristwo zaatakuje jalcis nieprzyjaciel, to zobowi^zani sq. do niesienia sobie wzajemnej pomocy. Pomif dzy sob^ przypieczftowali to uroczyst^ przysifg^". 60
